بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر
مقابله‌نشده با دانشنامه‌ها

احمد بن عبدالله بن محمد بحرانی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

جمال‌الدین ابوناصر احمد بن عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بن متوج بحرانی (م ۸۲۰ ه.ق)، مشهور به ابن‌متوج فقیه و مجتهد امامیه که در عصر او ریاست مذهبی و علمی به او منتهی می‌شد. او در بحرین متصدی انجام امور حسبیه و رفع درگیری‌های شرعی و تدریس و تألیف بود. او در سال ۸۰۲ ه.ق برای ابن‌فهد اجازه نوشته است. بعضی از تألیفات او عبارتند از: آیات الاحکام با نام دیگر منهاج الهدایهٔ، آخذ الثار، تفسیر قرآن مجید، مقتل الحسین و کفایهٔ الطالبین فی اصول الدین. بین تالیفات او و همنامش احمد بن عبدالله بن سعید بن متوج بحرانی خلط شده و آثار آن دو را به یکدیگر نسبت داده‌اند.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن متوج». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.