استخاره
استخاره به معنای خواستار گزینش بهترین از دو امر یا امور شدن است. استخاره در مذهب شیعه و سنی به عنوان دعا و طلب خیر از خدا جایز شمرده شده است و در مذهب تشیع، انواع مختلفی از جمله استخاره ذاتالرقاع و استخاره با قرآن یا تسبیح وجود دارد که هر کدام کیفیت خاصی برای اجرا داشتهاند.
در لغت و اصطلاح
استخاره به معنای طلب خیر کردن است. در اصطلاح اما به طلب بهترین گزینه در موارد تردیدی است.
در منابع اسلامی
استخاره در روایت متعددی از منابع حدیثی شیعه و سنی، گزارش شده است. در این منابع، استخاره نوعی دعا و درخواست از خداوند ترسیم شده است. در حالت معمول، بنده باید از خدا بخواهد تا صلاح و مصلحتش را در مواردی که مردد است، به دل او اندازد. در روایتی که در صحیح مسلم و صحیح بخاری آمده است، جابر بن عبدالله انصاری، از شیوه استخارهای سخن میگوید که محمد به اصحابش آموخته است. در منابع شیعی اما استخاره به توضیحات بیشتری گزارش شده است و امامان شیعه، شیوههای مختلفی در گرفتن استخاره آموزش دادهاند.
انواع استخاره
در روایتی از جعفر صادق، امام ششم شیعیان امامیه، آمده است که پیش از مشورت کردن با دیگران، از خدا بخواهید که خیر و صلاح شما را از زبان دیگران جاری کند آنگاه مشورت کنید. در منابع روایی، استخاره با تسبیح، قرآن و قرعه گزارش شده است. استخاره با تسبیح را شیخ بهایی به نقل از حجت بن الحسن، امام دوازدهم شیعیان امامیه، گزارش کردهاست و بر اساس آن، باید تسبیح به دست گرفت و پس از صلوات، یک مشت از دانههای تسبیح را جدا کرد و به صورت زوج شمارش نمود، اگر در نهایت یک دانه ماند، آن کار به خیر و صلاح است و اگر دو دانه ماند، ترک آن بهتر است. بر اساس استخاره قرآنی، باید پس از اذکار و دعاهای استخاره، صفحهای از قران باز شود تا بر اساس متن اولین آیه در بالای صفحه راست، کیفیت کار مشخص شود. در استخاره قرعهای که به نام استخاره ذات الرقاع مشهور است، باید شش قعطه کاغذ که بر سه تای آن نوشته شده باشد انجام بده و بر سه تای دیگر نوشته شده باشد، انجام نده، تهیه شده و پس از آنکه زیر سجاده گذاشته شود، دو رکعت نماز استخاره خوانده شود و پس از آن، به ترتیب کاغذها از زیر سجاده خارج شود؛ اگر هر سه پشت سر هم، انجام بده باشد، آن کار خوب و اگر هر سه انجام نده باشد، آن کار بد و اگر تعداد مخلوطی از انجام بده و انجام نده بود، باید دیگر کاغذها نیز مشاهده شود بجز کاغذ آخری که در نهایت اگر هر کدام بیشتر بود، نتیجه استخاره همان است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «استخاره». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.