اسید بن حضیر
اُسَید بن حضیر بن سماک بن عتیک اشهلی اوسی که با کنیه‌های ابویحیی، ابوالحصین، ابوعیسی، ابوعتیک و ابوعتیق شناخته می‌شود، یکی از صحابه محمد بود. پدر او به حضیر الکتائب معروف بود. اسید با سعد بن معاذ دوستی دیرینه داشت و هر دو توسط مصعب بن عمیر اسلام آوردند و خویشان خود را نیز به دین اسلام دعوت کردند. او در غزوه‌های عقبه، بدر، احد و خندق حاضر بود. زرکلی گزارش کرده است که وی چه در دوران جاهلیت و چه پس از اسلام، از افراد محترم قبیله اوس بود. او اهل مدینه بود و از عقلای عرب و صاحب رأی محسوب می‌شد. او را یکی از نقبای دوازده‌گانه دانسته‌اند. اسید یکی از کسانی است که مردم را به بیعت با ابوبکر تشویق می‌کرد. منابع حدیثی اسلامی از جمله در صحیح بخاری، از او نقل روایت صورت گرفته است. او در روایات نیز توسط محمد، تمجید شده است. اسید در سال ۲۰ ه.ق در شهر مدینه درگذشت.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اسید بن حضیر». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.