اعتباری
(تغییرمسیر از اعتبار)
در اصطلاح علوم عقلی، اعتبار به معنای پرداختن ذهن به امری است که از یک واقعیت خارجی انتزاع میشود، مانند مالکیت یا روابط. این امور بهطور واقعی و حقیقی وجود دارند، اما تنها در ذهن جای دارند و از منشأ انتزاعشان در ذهن باقی میمانند؛ بنابراین، «اعتبار» مفهومی است که در مقابل واقعیت خارجی قرار دارد و اموری که از آن انتزاع میشوند، به عنوان «اعتباریات» شناخته میشوند.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اعتبار». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.