ابن‌ملجم
عبدالرحمن مرادی کندی مشهور به ابن‌ملجم مرادی، یکی از اعضاء خوارج و قاتل علی بن ابی‌طالب خلیفه چهارم راشدین و امام اول شیعیان است.
نقشه ترور سران جهان اسلام
پس از نبرد نهروان سه تن از خوارج به نام‌های عبدالرحمن بن ملجم، برک بن عبدالله و عمرو بن بکر تمیمی در پایان مراسم حج سال ۴۰ ه.ق در مکه پس از گفتگو در خصوص زمامداران جهان اسلام، سرانجام با یکدیگر عهد بستند تا علی بن ابی‌طالب، معاویه بن ابوسفیان و عمرو بن عاص را که آنان را سران فتنه می‌پنداشتند به قتل رسانند. از این سه تن برک بن عبدالله مأمور قتل معاویه، و عمرو بن بکر مأموز به قتل عمروعاص، و ابن‌ملجم متعهد به قتل علی شد. در ۱۹ یا ۱۷ رمضان، هر سه اقدام به انجام نقشه خود کشیدند. چون روز موعود رسید، برک بن عبدالله تنها توانست معاویه را مجروح سازد و خود دستگیر و کشته شد. عمرو بن بکر جهت کشتن عمروعاص راهی مصر شد که وی در آن روزگار از سوی معاویه ولایت آن دیار داشت، اما عمروعاص در آن شب خارجهٔ بن حذاقه قاضی مصر را به جای خویش به امامت جماعت گماشته بود، عمرو بن بکر به غلط وی را به قتل رسانید و خود به دستور عمروعاص به قتل رسید. و اما عبدالرحمن بن ملجم علی را در مسجد کوفه به قتل رساند و سپس دستگیر شد و پس از درگذشت علی به فرمان حسن مجتبی کشته شد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن ملجم». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.