بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

سهل بن زیاد آدمی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ابوسعید سهل بن زیاد آدمی رازی (د ۲۵۵ ه‍.ق/ ۸۶۹ م)، از محدثان شیعه است. او را از شاگردان محمد تقی، علی النقی و حسن عسکری، امامان نهم تا یازدهم شیعه امامیه گزارش کرده‌اند. شیخ صدوق، نجاشی و شیخ طوسی، از رجال‌شناسان شیعه، او را در علم رجال، ضعیف گزارش کرده‌اند. وی مدتی در قم زیست، امّا احمد بن محمّد بن عیسی اشعری وی را کذّاب و غالی خواند و از قم بیرون کرد و از آن پس سهل در ری زندگانی کرد. نام او در سند بیش از ۲۳۰۰ روایت شیعی ذکر شده است. از نوشته‌های او دو کتاب التّوحید و النّوادر را نام برده‌اند.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آدمی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.