ابن‌همام اسکافی
ابوعلی محمد بن همام اسکافی (۲۵۸–۳۳۲ ه.ق) معروف به ابن‌همام و ابوعلی بن همام، از مشاهیر علمای شیعه امامیه بود. اجداد ابن‌همام را ایرانی و پیروان آیین زرتشت گزارش کرده‌اند. ابن‌همام در اواخر سده سوم ه.ق نزد کسانی مانند محمد بن احمد بن بشر، جعفر بن محمد بن مالک فزاری و علی بن عبدالله بن کوشید اصفهانی تحصیل علوم دینی کرد. وی در عصر موسوم به غیبت صغری می‌زیست، اما مستقیماً چیزی را از حجت بن الحسن گزارش نکرده است. ابن‌همام در سوق العطش از محلات بغداد زندگی می‌کرد و چون درگذشت در مقابر قریش به دفن شد. به گواه منابع شیعی، همه رجال‌نویسان شیعه، وی را ثقه می‌دانند. جعفر بن محمد بن قولویه، محمد بن ابراهیم نعمانی، ابوغالب زراری، شیخ صدوق و تلعکبری از شاگردان ابن‌همام بودند. کتاب الانوار که در تاریخ امامان شیعه امامیه نوشته است، از جمله آثار مشهور اوست.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اسکافی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.