اشرف افغان
| اشرف افغان | |
|---|---|
| سلطنت | ۱۷۲۵–۱۷۲۹ |
| تاج‌گذاری | ۱۷۲۵ |
| پیشین | محمود هوتکی |
| جانشین | حسین هوتکی |
| متولد | ح ۱۷۰۰ قندهار، ایران صفوی |
| درگذشته | ۱۷۳۰ ۱۱۴۲ ه.ق ناحیهٔ زردکوه |
| دودمان | هوتکیان |
| پدر | عبدالعزیز هوتک |
اشرف افغان، که با نام‌های اشرف افغانی و اشرف غاصب نیز شناخته می‌شود، یکی از پادشاهان افغانستان است. او پسرعموی محمود افغان رئیس قبیله غلیجائی است که در اوائل قرن ۱۲ هجری قیام و افغانستان و ایران را فتح کرد. اشرف در سال ۱۱۳۹ ه.ق از جانب رؤسای افاغنه در اصفهان به سلطنت منصوب شد. او محمود افغان را به قتل رسانید. در این زمان، دولت عثمانی عراق عجم و قسمت اعظم آذربایجان را تحت تصرف خویش درآورده بود. اشرف می‌خواست با دولت عثمانی عهدنامه‌ای منعقد سازد و به وسیله رابطه مذهبی تسنن، اراضی ضبط شده روزگار دولت صفویّه را مسترد کند اما به آرزوی خویش دست نیافت و در نتیجه جنگ ادامه یافت. سرانجام در تاریخ ۱۱۴۰ هجری دو حکومت عثمانی و روسیه، پادشاهی وی را در ایران تصدیق کردند. حکومت روز به روز به زوال رفت و در دو جنگ بزرگ، شکست‌های سهمگینی دچار شد. او در سال ۱۱۴۲ ه.ق، شاه سلطان حسین را در زندان به قتل رسانید و از اصفهان خارج شد و به سوی سیستان گریخت. در نهایت وی در بین راه فرار، در سال ۱۱۴۲ ه.ق، به دست طائفه بلوچ به قتل رسید و به این طریق حکومت افغانی در ایران انقراض یافت. با مرگ او، حکومت صفویه در ایران روی کار آمد. حکومت ضعیف صفویه در آن روزگاران، با تدابیر شخصی با نفوذ به نام طهماسب قلی‌خان (که بعدا نادرشاه نام گرفت) به روی کار آمده بود و به تدریج، توسط طهماسب قلی‌خان حکومت مستقلی تاسیس شد که منجر به انقراض صفویه شد. گفته شده اشرف به بیماری وحشتناکی دچار شد تا آنجا که گوشت بدنش را با دندان خود تکه‌تکه می‌کرد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن‌فرات». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.