عبدالرحمن بن عوف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
عبدالرحمن بن عوف
پرونده:المبنى المشيد حول ضريح الصحابي الجليل عبد الرحمن بن عوف.jpg
مزار عبدالرحمن بن عوف در امان، اردن
نام در زمان تولدعبدعمرو یا عبدالکعبه بن عوف
متولد۵۸۰ میلادی
مکه، حجاز، عربستان
وفات۶۵۲ میلادی
اردن
شناخته‌شده برایاصحاب محمد
کارهای برجستههم‌نشین محمد
عنوانالصادق البار، الغنی الشاکر
دیناسلام
والدین
  • عوف بن عبد عوف (پدر)
  • ساخته بنت رجوله (مادر)
پرونده:عبد الرحمن بن عوف.png

عبدالرحمن پسر عوف زهری قریشی، از اصحاب محمّد پیامبر اسلام بود. نام او در ابتدا، عبدعمرو (یا عبدالکعبه) بود. او جزو شورای ۶ نفره ای بود که در خلیفه شدن برادرزنش عثمان نقش داشت.[۱]

زندگی

او از اولین اسلام آورندگان بود و در هجرت به مدینه و هجرت به حبشه حضور داشت. او در جنگ بدر و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که محمد برای مقابله با دومه الجندل فرستاد و پس از فتح آنجا، دختر شاهزاده را مجبور به ازدواج با خود کرد. طبق روایات اهل تسنن، او جزو ۱۰ نفری است که محمد به آنها بهشت را وعده داد.[۲] او در سال ۳۱ هجری (۶۵۲ میلادی) درگذشت.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • Houtsma, M. Th (1936). "ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF". A-BĀBĀ BEG. Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. ۱ (first ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۵۴.