عبدالعظیم حسنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
عبدالعظیم | |
---|---|
پرونده:Shah Abdol Azim shrine.jpg | |
متولد | پنجشنبه ۴ ربیعالثانی ۱۷۳ ه.ق (۱۳ شهریور ۱۶۸) مدینه |
وفات | جمعه ۱۵ شوال ۲۵۲ ه.ق (۱۱ آبان ۲۴۵) ری |
آرامگاه | حرم شاه عبدالعظیم |
همسر(ها) | خدیجه بنت قاسم |
فرزندان | محمد، رقیه، خدیجه |
والدین |
|
خانواده | بنی هاشم |
عبدالعظیم حسنی یا شاه عبدالعظیم (به عربی: عبدالعظيم الحسني) از نوادگان امام دوم شیعیان، حسن بن علی است که در شهر ری (حرم شاه عبدالعظیم) دفن شده است. کنیه وی ابوالقاسم و ابوالفتح است.
زندگی
عبدالعظیم از نوادگان حسن بن علی و از افراد برجسته مکتب هادی بود. از قول ابوحمّاد رازی نقل شده است که هادی از او خواسته است هر سؤالی در ناحیه اش پیش آید از عبدالعظیم حسنی بپرسد. در حدیث مفصل دیگری که در امالی صدوق نقل شده است، عبدالعظیم عقیده خود در امور دینی را به هادی عرضه کرد و مورد تأیید او قرار گرفت. عبدالعظیم تحت فشار حکومت عباسی به ری گریخت و در خانهٔ یکی از شیعیان ساکن شد و شب روز را به زهد و عبادت میپرداخت تا اینکه پس از چند روز بیماری از دنیا رفت. شیعیان ری تشییع جنازه باشکوهی برایش برگزار کردند و مقبره بزرگی برایش بنا نمودند.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- قرشی، باقر شریف (۱۳۷۱). تحلیلی از زندگانی امام هادی علیه السلام. ترجمهٔ محمدرضا عطایی. مشهد: کنگره جهانی حضرت رضا.
- سلمانی آرانی، حبیبالله (۱۳۹۳). امین امامت حضرت عبدالعظیم. تهران: سرمایه سخن. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۳۶۴۸-۷-۹.