نبرد سردره خوار

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نبرد سردر خوار
بخشی از جنگ‌های نادری
پرونده:1840 Persian Mounted Sharpshooters of the Shah's Guard.jpg
تیراندازان ایرانی
تاریخ۱۷۲۹ میلادی
موقعیت
نتایج پیروزی ایرانیان
(کمین اشرف شکست خورد)
طرف‌های درگیر
وفادارن به صفویان هوتکیان
فرماندهان و رهبران
نادرقلی اشرف افغان
(در میدان نبرد حاضر نبود)
قوا

نامشخص

(نیروی پیاده: ۱۴۰۰۰ نفر)
۱۸۰۰۰ نفر
تلفات و ضایعات
متوسط

سنگین

  • همهٔ توپ‌ها و خواربار همراه

نبرد سردر خوار، نبردی بود که منجر به شکست اشرف افغان در جریان کمین بر ضد نیروهای نادرقلی هنگامی که در حال عقب‌نشینی در پی شکستش در مهماندوست بود روی داد. اشرف با جمع‌آوری نیروهایی که در مسیر خود قرار داشت، نیروی مبارزی با توان بیشتر را در اطراف بقایای نیروهای خونین خود جمع‌آوری کرد که حتی مردان کافی برای کمین کردن در یک گذرگاه باریک در شرق ورامین را در اختیارش قرار داد. در جریان این رویداد ۸۰۰۰ تن به همراه ۹ عراده توپ سبک به فرماندهی اسلام خان افغان فرماندار تهران از پادگان تهران به اشرف پیوستند تا شمار نیروهای اشرف به ۱۸۰۰۰ تن برسد.[۱]

نبرد

اشرف، پنهانی توپ‌ها و تفنگداران در ارتفاعات و مسلط به گذرگاه برای تقویت و پاسداری از گذرگاه باریک قرار داد. او حتی جبههٔ قابل توجهی از سواره نظام را در پشت سر باقی گذاشت تا بتوانند بازماندگان از این کمین را به دست بیاورد. اما جاسوس‌های نادر به او در مورد طرح‌های اشرف در تنگهٔ خوار گزارش دادند. نادر که شخصاً فرماندهی را به عهده داشت، حملهٔ دوجانبه‌ای را با استفاده از تفنگداران و با حمایت توپخانه آغاز کرد، او افغان‌ها را در کمین خود قرار داد، و پشتونهای سرکش را در حالی که توپ‌ها و وسایلشان را رها کرده بودند مجبور به گریز کرد.

پیامدها

در نتیجه این نبرد، مسیر پیشروی نادر به مرکز ایران و به سمت پایتخت، اصفهان باز شد. نادر، با این حال تصمیم گرفت تا مسیر طولانی تری را به سمت غرب به دلیل پشتیبانی برتر لجستیکی برگزیند. این کار منفعتی نیز داشت که باعث غافلگیری افغان‌های شکست خورده شد تا نتوانند مانع جدی‌ای برای پیشروی نادر به سمت اصفهان، تا زمانی که او به مورچه خورت که شهری در چند کیلومتری شمال اصفهان بود، دسترسی داشته باشد، شوند.

پانویس

ارجاعات

منابع

  • لارودی، نورالله (۱۳۸۸). نادر پسر شمشیر. تهران: پارسه. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۰۲۶-۵۶-۶.