بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر
مقابله‌نشده با دانشنامه‌ها

ابن‌مفرغ

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

یزید بن زیاد بن ربیعهٔ بن ذی‌العشیره حمیری مشهور به ابن‌مفزغ از شاعران مسلمان و جد چهارم اسماعیل حمیری است. گفته شده که مفرغ، لقب ربیعه پدر بزرگ یزید بوده است آنگاه که عباد بن زیاد برادر کوچکتر ابن‌مفرغ، مأمور سیستان و نواحی خراسان شد، ابن‌مفرغ نیز همراه او به این ناحیه وارد شد. او مورد حمایت و صله برادرش قرار نگرفت و لب به هجو او گشود. از این رو عباد، کسانی را برانگیخت تا از وی مطالبه طلب کردند و به همین بهانه او را به زندان انداخت. ابن‌مفرغ مجبور شد تا هرآنچه دارد بفروشد و بدهی‌ها را پرداخت کند و با رهایی از زندان، به بصره رفت و از آنجا به شام عزیمت کرد. در شام به هجو و دشنام آل‌زیاد پرداخت. این هجوها به سرعت پراکنده شد تا آنکه عبیدالله بن زیاد به یزید بن معاویه شکایت نوشت و یزید نیز دستور به حبس ابن‌مفرغ داد. ابن‌مفرغ از شام به بصره گریخت و عبیدالله موفق شد او را در بصره دستگیر کند. عبیدالله قصد قتل برادر داشت ولی خلیفه (یزید بن معاویه) از این کار بازداشت و اجازه هرگونه شکنجه را صادر کرد. ابن‌زیاد، امر کرد تا ابن‌مفزغ را دوای مسهل بخورانند و وی را با خوک و گربه در یک مکان حبس کردند. سپس او را در بازار بصره با آن حال گرداندند و کودکان دنبال او افتاده به استهزاء وی پرداختند. با این همه او دست از هجو آل‌زیاد برنداشت. ابن‌مفرغ در سال ۶۹ ه‍.ق درگذشت.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن مفزغ». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.