آیه ۱۶ سوره صافات
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | صافات | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
شماره آیه | ۱۶ | ||||
شماره جزء | ۲۳ | ||||
شماره حزب | ۸۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶ سوره صافات شانزدهمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه در استبعاد معاد است و در آن بیان شده است که چگونه میشود که جسدهای متلاشی شده پس از مرگ، دوباره زنده شوند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا وقتی بمیرم و (تبدیل به) خاک و استخوانهایی شویم برانگیخته خواهیم شد؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[گویند] چون مردیم و خاک و استخوانها[ی پوسیده] شدیم، آیا ما از نو برانگیخته [و زنده] خواهیم شد؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه و چند آیه بعد، در موضوع معاد سخن گفته میشود. بر اساس متن این آیه، دلیل انکار معاد توسط مخالفان آن، چنین بیان شده است که پس از مرگ و تبدیل شدن جسد به خاک و استخوان، چگونه امکان بازگشت وجود دارد؟ این دلیل در آیه بعد نیز ادامه دارد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۲۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۲۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.