بدون تصویر

آیه ۶ سوره عبس

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۶ سوره عبس
مشخصات قرآنی
نام سورهعبس
تعداد آیات سوره۴۲
شماره آیه۶
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶ سوره عبس ششمین آیه از هشتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبلی، در این آیه پیامبر اسلام از توجه کردن به فرد ثروتمندی که به خاطر ثروتش مغرور شده و در برابر حق گردن‌کشی می‌کند؛ نهی شده است و خطاب به پیامبر می‌گوید: «چگونه بر هدایت او اصرار داری؛ در حالی که او گرفتار غرور ثروت و خودخواهی است.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّىٰ آیهٔ ۶ از سورهٔ ۸۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«تو به او روی می‌آوری»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«[چرا] تو به او می‌پردازی‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه آیه قبلی، در این آیه پیامبر اسلام از توجه کردن به فرد ثروتمندی که به خاطر ثروتش مغرور شده و در برابر حق سرکشی می‌کند؛ نهی شده است و خطاب به پیامبر می‌گوید: «چگونه بر هدایت او اصرار داری؛ در حالی که او گرفتار غرور ثروت و خودخواهی است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره عبس، هشتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نجم و پیش از سوره قدر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره عبس، یک آیه (آیه ۱۲) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.