صفای اصفهانی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

محمدحسین صفای فریدنی معروف به صفای اصفهانی از شاعران فارسی‌سرای ایران در قرن سیزدهم هجری و از اهالی منطقهٔ فریدن در غرب استان اصفهان می‌باشد. هم اینک نام یکی از خیابان‌های اصفهان در شمال غرب این شهر، حکیم صفایی می‌باشد.[۱]

زندگی

صفای اصفهانی در سال ۱۲۶۹ در فریدن متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در فریدن و اصفهان فرا گرفت و سپس به همراه برادرش علیمحمد متخلص به حکیم به تهران رفت و در تهران به تحصیل مشغول گشت، در این ایام به عرفان و تصوف گرائیده و در سال ۱۳۰۹ به مشهد رفت و با عنایات میرزا محمدعلی مؤتمن ملقب به مؤتمن السلطنه، وزیر خراسان در مشهد ساکن شد. او در مشهد با چند تَن از فضلای معروف خراسان از جمله ادیب نیشابوری معاشرت داشت. محمدحسین صفای فریدنی در سال ۱۳۲۲ هجری قمری از دنیا رفت.[۱] دیوان اشعار او شامل ۵٬۶۹۱ بیت است.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • میرمحمدی، حمیدرضا. جغرافیای تاریخی فریدن. خوانسار: انتشارات ارمغان قلم، ۱۳۸۰ISBN 964-92176-8-1. خانهٔ کتاب بایگانی‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine.
  • سهیلی خوانساری، احمد. «دیوان اشعار حکیم صفای اصفهانی». کتابخانه مجازی ادبیات (به اردو). دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۳.[پیوند مرده]