صوفی‌گری

برای طریقت اسلامی تصوف را ببینید.

صوفیگری عنوان یکی از کتاب‌های احمد کسروی است که در نقد تصوف و عرفان و صوفیان ایرانی از جمله مولوی، سعدی و حافظ نگاشته است.

نویسنده

کسروی یکی از جدی‌ترین منتقدان تصوف و عرفان با تأکید بر خرد بود. در اوایل دهه ۱۹۴۰ میلادی، او چندین رساله کوتاه در نقد تصوف و مخالفتش با تصوف نوشت که مهم‌ترین آنها صوفی‌گری (۱۹۴۳ میلادی)، در پیرامون ادبیات (۱۹۴۳ میلادی) و حافظ چه می‌گوید (۱۹۴۲ میلادی) بود. این آثار به صورت موجز و خلاصه به همراه ماهیت عوام پسندانه و فاقد روش‌های تحلیلی و خبره گرایی بود. او در کتاب «در پیرامون اسلام» تصدیق کرد که مثنوی مولوی را نخوانده بود و فقط «خرده‌های و ذراتی را در اینجا و آنجا» دیده بود.

واکنش جامعه

به نوشته محمد امینی، پس از ترور احمد کسروی، هنگامی که بستگان کسروی، جسد او را به گورستان ظهیرالدوله در شمیران (نزدیک تهران) بردند، با ممانعت سرپرست صوفی قبرستان از دادن اجازه برای دفن او و منشی‌اش به خاطر افکار و اعمال ضد صوفیانه کسروی مواجه گشتند.

پانویس

منابع

• Amini, Moḥammad (2012a). "KASRAVI, AḤMAD ii. ASSASSINATION". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی). Vol. ۱۶. New York: Bibliotheca Persica Press. p. ۹۲–۹۴. Archived from the original on 2012–06–03. Retrieved 2012–06–03. {{cite encyclopedia}}: Check date values in: |تاریخ بازبینی= و |تاریخ بایگانی= (help)
• Ridgeon, Lloyd (2012). "KASRAVI, AḤMAD vi. ON MYSTICISM AND PERSIAN SUFI POETRY". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی). Vol. ۱۶. New York: Bibliotheca Persica Press. p. ۹۹–۱۰۱. Archived from the original on 20 February 2013. Retrieved 2012–06–03. {{cite encyclopedia}}: Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)