عبدالحمید دوم
| عبدالحمیدِ دوّم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| سلطان امپراتوری عثمانی خادم الحرمین الشریفین خلیفهٔ مسلمین امیرالمؤمنین شهید | |||||
| پرونده:Abdülhamid II of Turkey.jpg تصویری از عبدالحمید دوم در حوالی سال ۱۸۶۷ | |||||
| سی و چهارمین سلطان عثمانی | |||||
| سلطنت | ۳۱ اوت ۱۸۷۶ – ۲۷ آوریل ۱۹۰۹ | ||||
| تاج‌گذاری | ۷ سپتامبر ۱۸۷۶ | ||||
| پیشین | مراد پنجم | ||||
| پسین | محمد پنجم | ||||
| متولد | ۲۱ سپتامبر ۱۸۴۲ کاخ توپقاپی، استانبول، امپراتوری عثمانی | ||||
| درگذشته | ۱۰ فوریهٔ ۱۹۱۸ (۷۵ سال) کاخ بیگلربیگی، استانبول، امپراتوری عثمانی | ||||
| آرامگاه | ۱۹۱۸ فاتح، استانبول | ||||
| همسران | نازک إدا قادن أفندی بهیجة خانم أفندی | ||||
| فرزند(ان) | علویه سلطان؛
محمد سلیم افندی؛ زکیه سلطان؛ شاهزاده احمد نوری؛ نعیمه سلطان؛ محمد عبد القادر افندی؛ نائله سلطان شاهزاده محمد برهان الدین؛ شادیه سلطان؛ عایشه سلطان؛ رفیعه سلطان؛ عبدالرحیم خیری افندی؛ خدیجه سلطان؛ محمد بدرالدین افندی؛ محمد عابد افندی؛ | ||||
| |||||
| خاندان | خاندان عثمانی | ||||
| پدر | عبدالمجید یکم | ||||
| مادر | تیرمژگان قادین (مادر اصلی) رحیمه پرستو والده سلطان (مادرخوانده) | ||||
| دین و مذهب | اسلام | ||||
| طغرا |  | ||||
عبدالحمیدِ دوّم (زادهٔ ۲۱ سپتامبر ۱۸۴۲ در قسطنطنیه - درگذشتهٔ ۱۰ فوریه ۱۹۱۸ در قسطنطنیه) (به ترکی عثمانی: عبدالحمید ثانی) سی و چهارمین سلطان و خلیفه امپراتوری عثمانی بود که در ۳۱ اوت ۱۸۷۶ تا ۲۷ آوریل ۱۹۰۹ در قلمرو امپراتوری عثمانی حکومت کرد. او با تعلیق قانون اساسی و حکومتی استبدادی، سعی کرد از پان‌اسلامیسم برای اتحاد مسلمانان استفاده کند، اما در نهایت به دلیل نارضایتی عمومی توسط ترکان برکنار شد.
صدراعظم او در تلاش برای اصلاح دولت به طراحی مشروطیت و ایجاد مجلس قانون‌گذاری اقدام کرد. قانون اساسی جدید، آزادی فردی را تضمین می‌کرد در حالی که هنوز اختیارات اساسی با سلطان بود. فشار از جانب اروپا سلطان عبدالحمید را وادار ساخت تا با قانون اساسی موافقت نماید، اما او در سال ۱۸۷۸ مجلس را منحل کرد و بار دیگر حکومت مطلقه را برقرار کرد. سلطان عبدالحمید با ساخت مدارس، مساجد، خطوط راه‌آهن و تلگراف در جهت پیشرفت عثمانی گام برداشت.
زندگی
عبدالحمید دوم (زادهٔ ۲۱ سپتامبر ۱۸۴۲ در قسطنطنیه - درگذشتهٔ ۱۰ فوریه ۱۹۱۸ در قسطنطنیه) سلطان امپراتوری عثمانی (۱۸۷۶–۱۹۰۹) بود که در زمان حکومت وی جنبش اصلاحات تنظیمات به اوج خود رسید. عبدالحمید دوم ابتدا از اولین قانون اساسی عثمانی حمایت کرد، عمدتاً برای جلوگیری از مداخله خارجی، اما ۱۴ ماه بعد آن را تعلیق و به حکومتی مستبدانه روی آورد. او از پان‌اسلامیسم برای ایجاد همبستگی در میان مسلمانان خارج از امپراتوری خود استفاده کرد و پروژهٔ راه‌آهن حجاز با کمک‌های خارجی به انجام رسید. نارضایتی از حکومت استبدادی او و خشم از مداخلات اروپایی‌ها در بالکان منجر به برکناری‌اش توسط ترکان در سال ۱۹۰۸ شد.[۱]
اواخر سدهٔ نوزدهم میلادی، سلطان عبدالحمید دوم جهت کسب مشروعیت و نزدیک‌تر کردن پیوند حکومت خود با پیشینیان برجسته و بلندآوازه، دست به احداث یک قبرستان برای نخستین قهرمانان امپراتوری عثمانی در سوگوت به عنوان خاستگاه این خاندان زد. او مقبرهٔ ارطغرل را بازسازی و قبری نیز برای همسر ارطغرل و ۲۵ تن دیگر اضافه نمود. با وجود این که عثمان یکم توسط فرزندش اورخان یکم در بورسا به خاک سپرده شده بود، یک قبر هم برای او در این قبرستان تعبیه گشت.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- Finkel, Caroline (2006). Osman’s Dream: The Story of the Ottoman Empire 1300–1923. Basic Books. ISBN 0-465-02396-7.
- Group of writers (2006). "Abdülhamid". Concise Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). USA: Encyclopædia Britannica.
- مقالههای دارای واژگان به زبان ترکی عثمانی (۱۵۰۰-۱۹۲۸)
- افراد امپراتوری عثمانی چرکستبار
- افراد جنگ روسیه و عثمانی ۱۸۷۷–۱۸۷۸ (میلادی) اهل امپراتوری عثمانی
- پادشاهان خلع شده از حکومت
- ترکهای عثمانی
- خادم الحرمین الشریفین
- خلفای عثمانی
- درگذشتگان ۱۹۱۸ (میلادی)
- رهبران برکنارشده از طریق کودتا
- زادگان ۱۸۴۲ (میلادی)
- سلاطین سده ۲۰ (میلادی) عثمانی
- شوالیههای پشم زرین اسپانیا
- شوالیههای پشم زرین
- عبدالحمید دوم
- نجاتیافتگان از ترور