عبدالله خوئی
میرزا عبدالله خوئی، از متولیان آستان قدس رضوی بود. در دوران حکومت وی بحران و شورشی وجود داشت که به بحران سالار نیز معروف شده‌است. این بحران ناشی از جاه‌طلبی شخصی آصف‌الدوله سالار برای دستیابی و گسترش حوزه قدرت سیاسی بود. از طرف دیگر عملکرد نادرست مقامات دولت مرکزی به‌ویژه آقاسی در مقام صدارت، در شکل‌گیری، گسترش و تشدید آن نقش اساسی داشت. افزون براین، برخی رفتارهای ناخوشایند فرماندهان و بدنه نیروهای نظامی اعزامی به خراسان برای رویارویی با بحران با اهالی، انگیزه گرایش به سالار را به شدت تقویت کرد.[۱] اما عبدلله خویی در دوران تولیت خود با همِهٔ طبقات مردم رفتار مناسبی داشت و او با شورشیان همراهی نداشت و نهایتاً رجب مروی، سردستهٔ اشرار وی را در مسجد جامع گوهرشاد به قتل رسانید. در این ماجرا، اشرار و فرصت‌طلبان به غارت اثاثیه و اموال آستان پرداختند. او در بین سال‌های ۱۲۶۲ه. ق تا ۱۲۶۴ه. ق عهده‌دار این منصب بود.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- بوشاب گوشه، فیض‌الله؛ زاغیان، اسدلله (بهار ۱۳۹۲). «زمینه‌ها، ابعاد و مراحل بحران سالار در خراسان با تأکید بر مفاهیم بحران و مدیریت بحران» (PDF). پژوهشهای تاریخی. دانشگاه اصفهان: ۱۱۰.
- سوهانیان حقیقی، محمد؛ نقدی، رضا (۱۳۹۷). آستان قدس رضوی: متولیان و نایب‌التولیه‌ها. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۰۶-۰۲۴۴-۴.