افک
افک به اتهامی اشاره دارد که منافقان علیه عایشه مطرح کردند. آیاتی از سوره نور این اتهام را رد کرد و بر پاکدامنی او و نادرستی شایعات تأکید کرد.
معنای لغوی
اِفک در لغت به معنای دروغ، افتراء و تهمت است.
ماجرای افک
در تاریخ اسلام، واژه افک به اتهامی اشاره دارد که منافقان به عایشه، همسر پیامبر اسلام، وارد کردند. بر اساس روایت‌ها، در یکی از غزوات (گفته شده غزوه بنی‌مصطلق)، عایشه در بازگشت از لشکر جا ماند و صفوان بن معطل، یکی از یاران پیامبر، او را به مدینه بازگرداند. این رویداد باعث شد برخی منافقان اتهام ناروایی علیه عایشه مطرح کنند. در پی این اتهام، وضعیت عایشه دشوار شد و پیامبر مدتی از او فاصله گرفت. عایشه که از این ماجرا بی‌خبر بود، پس از شنیدن شایعات از دیگران، به خانه پدر خود رفت و با اندوه بسیار در انتظار روشنگری ماند. در نهایت، آیات مربوط به افک (سوره نور، آیات ۱۱–۱۳) نازل شد و پاکدامنی عایشه را اثبات کرد. این آیات بر تلاش منافقان برای آزار پیامبر اسلام تأکید داشته و شایعه‌سازان را محکوم می‌کند.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «افک». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.