مالدیو

مالدیو کشوری است در اقیانوس هند شمال‌مرکزی که در جنوب‌غربی سریلانکا واقع شده است. این کشور مجموعه‌ای از حدود ۱,۲۰۰ جزیره کوچک مرجانی و جزایر شنی است که حدود ۲۰۰ مورد از آنها مسکونی هستند و در خوشه‌هایی به نام آتول‌ها گروه‌بندی شده‌اند. مساحت این کشور ۱۱۵ مایل مربع (۲۹۸ کیلومتر مربع) و جمعیت آن بر اساس تخمین‌های ۲۰۰۵ میلادی ۲۹۴,۰۰۰ نفر است. پایتخت این کشور ماله است. جمعیت مالدیو ترکیبی از گروه‌های قومی مختلف است که شامل مردمان دراویدی و سینهالی به همراه عرب‌ها, چینی‌ها و دیگر گروه‌های قومی از مناطق اطراف آسیا می‌شود. زبان رسمی مالدیو دوهی است و عربی نیز در آن صحبت می‌شود. دین رسمی مالدیو اسلام است که اکثراً سنی هستند. واحد پول این کشور روفیا است. تمامی جزایر مالدیو کم‌ارتفاع هستند و هیچکدام از آنها بیش از ۶ فوت (۱.۸ متر) از سطح دریا بلندتر نیستند. آتول‌ها دارای سواحل شنی، دریاچه‌ها و رشد فراوان درختان نارگیل به همراه درختان نان و بوته‌های گرمسیری هستند. مالدیو یکی از فقیرترین کشورهای جهان است و اقتصادی در حال توسعه دارد که مبتنی بر ماهیگیری، گردشگری، ساخت و تعمیر قایق‌ها است. مالدیو یک جمهوری با یک مجلس قانون‌گذاری است؛ رئیس‌دولت و رئیس‌حکومت آن رئیس‌جمهور است. این مجمع‌الجزایر در قرن ۵ پیش از میلاد توسط بودائیانی که احتمالاً از سریلانکا و جنوب هند آمده بودند مستعمره شد؛ طبق سنت، اسلام در سال ۱۱۵۳ میلادی پذیرفته شد. پرتغالی‌ها در سال‌های ۱۵۵۸–۱۵۷۳ در ماله تسلط داشتند. جزایر در قرن ۱۷ تحت سلطنت هلندی‌ها از حاکمان سیلان (سریلانکا) قرار گرفت. پس از آنکه بریتانیا در سال ۱۷۹۶ سیلان را تصرف کرد، این منطقه به عنوان یک محافظت‌شده بریتانیایی در آمد که این وضعیت در سال ۱۸۸۷ رسمی شد. جزایر در سال ۱۹۶۵ استقلال کامل از بریتانیا به دست آوردند و در سال ۱۹۶۸ جمهوری تأسیس و سلطنت منحل شد. مالدیو در سال ۱۹۸۲ به جامعه کشورهای مشترک‌المنافع بریتانیا پیوست. اقتصاد این کشور به تدریج با کمک رشد صنعت گردشگری بهبود یافت. در سال ۲۰۰۴، این مجمع‌الجزایر در پی سونامی بزرگی آسیب دید.

پانویس

منابع

• Group of writers (2006). "Maldives". Concise Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). USA: Encyclopædia Britannica.