حفص الفرد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''حَفْصُ الفَرد'''، از متلکمان منسوب به فرقه مجبره است که در ابتدا معتزلی مذهب معرفی شده‌است۔ او مناظراتی با شافعی و ابوالهذیل داشته‌است و کتاب‌هایی در رد عقاید دیگران به او نسبت داده می‌شود۔ == نام و تبار == حفض الفرد، با کنیه...» ایجاد کرد) |
(←پانویس) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حَفْصُ الفَرد'''، از متلکمان منسوب به فرقه [[مجبره]] است که در ابتدا [[معتزله|معتزلی]] مذهب معرفی | '''حَفْصُ الفَرد'''، از متلکمان منسوب به فرقه [[مجبره]] است که در ابتدا [[معتزله|معتزلی]] مذهب معرفی شده است. او مناظراتی با [[شافعی]] و [[ابوالهذیل]] داشته است و کتاب‌هایی در رد عقاید دیگران به او نسبت داده می‌شود. | ||
== نام و تبار == | == نام و تبار == | ||
حفض | حفض آلفرد، با کنیه‌های ابوعمرو و ابویحیی شناخته می‌شود. شافعی به او لقب المنفرد را داده است.<ref>{{پک|1=مینایی|2=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=حفص الفرد}}</ref> | ||
== سرگذشت == | == سرگذشت == | ||
سال ولادت و درگذشت او معلوم نیست و تنها مشخص است که در بین سال‌های ۱۸۸ تا ۱۹۵ | سال ولادت و درگذشت او معلوم نیست و تنها مشخص است که در بین سال‌های ۱۸۸ تا ۱۹۵ ه.ق با شافعی مناظره‌ای را داشته است. در پی همین مناظره، شافعی او را به جهت اعتقاد به مخلوق بودن [[قرآن]] [[کافر]] شمرده است. بعد از این مناظره، منابع از سفر او به [[بصره]] و مناظره دیگری با ابوالهُذَیلِ عَلّاف — متلکم معتزلی مذهب — در موضوع [[جبر]] و قدر خبر داده‌اند. پس از این مناظره، وی به سال ۲۰۳ به مصر بازگشته است. بعدها این دو کتاب‌هایی را در یکدیگر نوشتند.<ref>{{پک|1=مینایی|2=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=حفص الفرد}}</ref> | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
اختلاف وی با ابوالهذیل را اعتقاد ابوالهذیل به اختیار داشتن انسان، برخلاف استادش [[ضرار بن عمرو]] که جبری مسلک بود عنوان | اختلاف وی با ابوالهذیل را اعتقاد ابوالهذیل به اختیار داشتن انسان، برخلاف استادش [[ضرار بن عمرو]] که جبری مسلک بود عنوان کرده‌اند. وی در عقاید، شبیه به ضرار می‌اندیشید و در بسیاری از منابع، وی را در کنار ضرار ذکر کرده‌اند. [[شهرستانی]] در گزارشی، [[ضراریه]] را پیروان حفص آلفرد گزارش می‌کند. ابن ندیم نیز در گزارشی، حفص را معتزلی گزارش می‌کند که بعدها به خلق افعال معتقد شده و به مجبره پیوسته است. ابن مرتضی وی را از پیروان [[ابوالفضل عاند کرامی|ابوالفضل عانِد کَرّامی]] مشهور به [[عاندیه]] می‌خواند که خود از مجبره بوده‌اند. علاوه بر اعتقاد به خلق افعال، اندیشه‌های دیگری نیز به وی منسوب است که بیشتر در کتاب‌های کلام و فرق ذکر شده‌اند. او [[اراده خدا]] را در دو نوع می‌دانست: «اراده‌ای که صفت ذات خداست و هر چیز ماسوای ذات الهی متعلَّق آن قرار می‌گیرد، خواه آن چیز فعل خدا باشد خواه فعل مخلوقات؛ و اراده‌ای که صفت فعل خداست و غیر از اوست و عبارت است از امر او به طاعت.» غیر از این، وی بر این باور بود که خدا دیده نمی‌شود و در روز قیامت، حس ششمی برای بندگان می‌آفریند که با استفاده از آن، بشود خدا را درک کرد.<ref>{{پک|1=مینایی|2=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=حفص الفرد}}</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
''کتاب التوحید، کتاب الاستطاعة، کتاب الابواب فی المخلوق، کتاب فی المخلوق علی أبی‌الهذیل، کتاب الرد علی النصاری، کتاب الرد علی المعتزلة'' و ''الفرق بین السحر و النبوة'' از جمله آثار منسوب به | ''کتاب التوحید، کتاب الاستطاعة، کتاب الابواب فی المخلوق، کتاب فی المخلوق علی أبی‌الهذیل، کتاب الرد علی النصاری، کتاب الرد علی المعتزلة'' و ''الفرق بین السحر و النبوة'' از جمله آثار منسوب به اوست. گزارش شده است که از این آثار، هیچکدام باقی نمانده‌اند.<ref>{{پک|1=مینایی|2=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=حفص الفرد}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=مینایی|نام=فاطمه|مدخل=حفص الفرد|دانشنامه=دانشنامه جهان اسلام|سال=۱۳۷۵|ناشر=[[بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|کوشش=حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد|پیوند مدخل=https://rch.ac.ir/article/Details/12410}} | |||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:اهالی مصر در سده ۲ (قمری)]] | |||
[[رده:اهالی مصر]] | |||
[[رده:متکلمان سنی]] | |||
[[رده:متکلمان معتزله]] | |||
[[رده:متلکمان مجبره]] | |||
[[رده:معتقدان به جبر]] | |||
[[رده:معتقدان به خلق قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۴
حَفْصُ الفَرد، از متلکمان منسوب به فرقه مجبره است که در ابتدا معتزلی مذهب معرفی شده است. او مناظراتی با شافعی و ابوالهذیل داشته است و کتاب‌هایی در رد عقاید دیگران به او نسبت داده می‌شود.
نام و تبار
حفض آلفرد، با کنیه‌های ابوعمرو و ابویحیی شناخته می‌شود. شافعی به او لقب المنفرد را داده است.[۱]
سرگذشت
سال ولادت و درگذشت او معلوم نیست و تنها مشخص است که در بین سال‌های ۱۸۸ تا ۱۹۵ ه.ق با شافعی مناظره‌ای را داشته است. در پی همین مناظره، شافعی او را به جهت اعتقاد به مخلوق بودن قرآن کافر شمرده است. بعد از این مناظره، منابع از سفر او به بصره و مناظره دیگری با ابوالهُذَیلِ عَلّاف — متلکم معتزلی مذهب — در موضوع جبر و قدر خبر داده‌اند. پس از این مناظره، وی به سال ۲۰۳ به مصر بازگشته است. بعدها این دو کتاب‌هایی را در یکدیگر نوشتند.[۲]
عقاید
اختلاف وی با ابوالهذیل را اعتقاد ابوالهذیل به اختیار داشتن انسان، برخلاف استادش ضرار بن عمرو که جبری مسلک بود عنوان کرده‌اند. وی در عقاید، شبیه به ضرار می‌اندیشید و در بسیاری از منابع، وی را در کنار ضرار ذکر کرده‌اند. شهرستانی در گزارشی، ضراریه را پیروان حفص آلفرد گزارش می‌کند. ابن ندیم نیز در گزارشی، حفص را معتزلی گزارش می‌کند که بعدها به خلق افعال معتقد شده و به مجبره پیوسته است. ابن مرتضی وی را از پیروان ابوالفضل عانِد کَرّامی مشهور به عاندیه می‌خواند که خود از مجبره بوده‌اند. علاوه بر اعتقاد به خلق افعال، اندیشه‌های دیگری نیز به وی منسوب است که بیشتر در کتاب‌های کلام و فرق ذکر شده‌اند. او اراده خدا را در دو نوع می‌دانست: «اراده‌ای که صفت ذات خداست و هر چیز ماسوای ذات الهی متعلَّق آن قرار می‌گیرد، خواه آن چیز فعل خدا باشد خواه فعل مخلوقات؛ و اراده‌ای که صفت فعل خداست و غیر از اوست و عبارت است از امر او به طاعت.» غیر از این، وی بر این باور بود که خدا دیده نمی‌شود و در روز قیامت، حس ششمی برای بندگان می‌آفریند که با استفاده از آن، بشود خدا را درک کرد.[۳]
آثار
کتاب التوحید، کتاب الاستطاعة، کتاب الابواب فی المخلوق، کتاب فی المخلوق علی أبی‌الهذیل، کتاب الرد علی النصاری، کتاب الرد علی المعتزلة و الفرق بین السحر و النبوة از جمله آثار منسوب به اوست. گزارش شده است که از این آثار، هیچکدام باقی نمانده‌اند.[۴]
پانویس
ارجاعات
منابع
- مینایی، فاطمه (۱۳۷۵). «حفص الفرد». دانشنامه جهان اسلام. به کوشش حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد. تهران: بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.