آیه ۳۰ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۰ سوره آلعمران''' سیامین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. این آیه تکمیلی بر آیه قبل است که در آن به پردهبرداری از حضور و مجسم شدن اعمال خوب و بد در قیامت اشاره شده است. در مورد این موضوع از دانشمندان [[مسلمان]] نظرات مختلفی در منابع وجود دارد. | |||
'''آیه ۳۰ سوره آلعمران''' سیامین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه تکمیلی بر آیه قبل است که در آن به پردهبرداری از مجسم شدن و حضور اعمال خوب و بد در قیامت اشاره شده است. او سپس در ادامه تفسیر آیه، نظرات دانشمندان مختلف گذشته و حال دربارهٔ چگونگی پاداش و کیفر خداوند در جهان دیگر را آورده و آنها را بررسی کرده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۰۴–۵۱۱|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۴
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۳۰ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۰ سوره آلعمران سیامین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن بهشمار میآید و نسخی برای آن گزارش نشده است. این آیه تکمیلی بر آیه قبل است که در آن به پردهبرداری از حضور و مجسم شدن اعمال خوب و بد در قیامت اشاره شده است. در مورد این موضوع از دانشمندان مسلمان نظرات مختلفی در منابع وجود دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«روزی که هرکس هر آنچه از خوبی و بدی انجام دادهاست، حاضر مییابد، (و) آرزو میکند: ای کاش! میان او و آنچه از بدی انجام دادهاست فاصلهای دور بود، و خداوند شما را از (کیفر) خود میترساند، و خداوند نسبت به بندگانش مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[یاد کنید از] روزی که هرکس هر آنچه از نیکی و بدی کرده است، حاضر یابد، و آرزو کند که مگر بین او و کار بدش فرسنگها فاصله باشد، و خداوند شما را از خودش بر حذر میدارد، و خدا به بندگانش رئوف است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه تکمیلی بر آیه قبل است که در آن به پردهبرداری از مجسم شدن و حضور اعمال خوب و بد در قیامت اشاره شده است. او سپس در ادامه تفسیر آیه، نظرات دانشمندان مختلف گذشته و حال دربارهٔ چگونگی پاداش و کیفر خداوند در جهان دیگر را آورده و آنها را بررسی کرده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۱۹۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۲۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۰۴–۵۱۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.