آیه ۱۱۱ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱۱ سوره آل‌عمران''' صد و یازدهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۱۱ سوره آل‌عمران''' صد و یازدهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. آیه در پی [[اسلام]] آوردن و دلجویی از [[عبدالله بن سلام]] [[یهودی]] و یاران او نازل شده است. این آیه و آیه بعدش شامل چند پیشگویی و بشارت به [[مسلمانان]] می‌باشد که در همان زمان [[محمد|پیامبر اسلام]] رخ داده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در شأن نزول آیه چنین آمده است، هنگامیکه عبدالله بن سلام یهودی و یاران او مسلمان شدند؛ دیگر بزرگان یهود به سرزنش و تهدید آنان پرداختند، آیات برای دلجویی تازه مسلمانان نازل شد. به گزارش او، این آیه و آیه بعدش شامل چند پیشگویی و بشارت است که در همان زمان [[محمد|پیامبر اسلام]] رخ داده است. بنابه متن آیه، زیان‌های [[اهل کتاب]] جزیی و زودگذر است و پیروزی نهایی در جنگ‌ها با مسلمانان خواهد بود که به نقل گزارش‌های تاریخی، این دو بشارت در مورد شکست یهودیان منطقه [[حجاز]] در برابر اسلام در زمان پیامبر محقق شد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۰–۵۱|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۱۱ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۱ سوره آل‌عمران صد و یازدهمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. آیه در پی اسلام آوردن و دلجویی از عبدالله بن سلام یهودی و یاران او نازل شده است. این آیه و آیه بعدش شامل چند پیشگویی و بشارت به مسلمانان می‌باشد که در همان زمان پیامبر اسلام رخ داده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«جز آزار (اندک) هرگز نمی‌توانند زیانی به شما برسانند، و اگر با شما پیکار کنند به شما پشت می‌کنند، سپس یاری نمی‌شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به شما جز آزاری اندک، زیانی نمی‌رسانند، و اگر آهنگ کارزار با شما کنند به شما پشت می‌کنند، و یاری نمی‌یابند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در شأن نزول آیه چنین آمده است، هنگامیکه عبدالله بن سلام یهودی و یاران او مسلمان شدند؛ دیگر بزرگان یهود به سرزنش و تهدید آنان پرداختند، آیات برای دلجویی تازه مسلمانان نازل شد. به گزارش او، این آیه و آیه بعدش شامل چند پیشگویی و بشارت است که در همان زمان پیامبر اسلام رخ داده است. بنابه متن آیه، زیان‌های اهل کتاب جزیی و زودگذر است و پیروزی نهایی در جنگ‌ها با مسلمانان خواهد بود که به نقل گزارش‌های تاریخی، این دو بشارت در مورد شکست یهودیان منطقه حجاز در برابر اسلام در زمان پیامبر محقق شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۵۰–۵۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
