آیه ۱۳۶ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۳۶ سوره آل‌عمران''' صد و | '''آیه ۱۳۶ سوره آل‌عمران''' صد و سی و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پاداش پرهیزکارانی که توصیفشان در آیات گذشته آمده، اشاره می‌شود که پاداش آنان عبارت است از آمرزش [[الله|خداوند]]، [[بهشت]]<nowiki/>های جاودانه‌ای که در آنها نهرها جاریست. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه به پاداش پرهیزکارانی که توصیفشان در آیات گذشته آمده، اشاره می‌شود که پاداش آنان عبارت است از آمرزش خداوند، بهشتهای جاودانه‌ای که در آنها نهرها جاریست. در پایان آیه با تعبیر «وَ نِعْمَ أَجْرُ | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه به پاداش پرهیزکارانی که توصیفشان در آیات گذشته آمده، اشاره می‌شود که پاداش آنان عبارت است از آمرزش خداوند، بهشتهای جاودانه‌ای که در آنها نهرها جاریست. در پایان آیه با تعبیر «وَ نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ» آنان را در دسته انسان‌های اهل عمل برشمرده‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۰۰–۱۰۱|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۳۶ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳۶ سوره آل‌عمران صد و سی و ششمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پاداش پرهیزکارانی که توصیفشان در آیات گذشته آمده، اشاره می‌شود که پاداش آنان عبارت است از آمرزش خداوند، بهشتهای جاودانه‌ای که در آنها نهرها جاریست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ایشان پاداششان آمرزش پروردگارشان و باغهایی است که رودها در زیر آن روان است و در آن جاودانه هستند، و پاداش اهل عمل چه پاداش نیک و خوبی است!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پاداش اینان آمرزش پروردگارشان و بوستانهایی است که از فرودست آن جویباران جاری است و جاودانه در آنند و پاداش نیکوکاران چه خوب است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه به پاداش پرهیزکارانی که توصیفشان در آیات گذشته آمده، اشاره می‌شود که پاداش آنان عبارت است از آمرزش خداوند، بهشتهای جاودانه‌ای که در آنها نهرها جاریست. در پایان آیه با تعبیر «وَ نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ» آنان را در دسته انسان‌های اهل عمل برشمرده‌اند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۳۶۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۲۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۰۰–۱۰۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
