بدون تصویر

آیه ۱۳ سوره نازعات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۳ سوره نازعات''' سیزدهمین [[آیه]] از هفتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.  
'''آیه ۱۳ سوره نازعات''' سیزدهمین [[آیه]] از هفتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه، بار دیگر به مسئله [[قیامت]] بازمی‌گردد که این بازگشت با صیحه و فریادی بزرگ واقع می‌شود. مفسران معتقدند که عبارت «زَجْرَةٌ واحِدَةٌ» که به سرعت و ناگهانی بودن برخاستن مردگان از قبرها اشاره دارد؛ ممکن است به معنای [[نفخه صور|نفخه دوم]] نیز باشد.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه، بار دیگر به مسئله قیامت بازمی‌گردد که این بازگشت با صیحه و فریادی بزرگ واقع می‌شود. مفسران معتقدند که عبارت «زَجْرَةٌ واحِدَةٌ» که به سرعت و ناگهانی بودن برخاستن مردگان از قبرها اشاره دارد؛ به معنای نفخه دوم است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۵|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره نازعات]]، هفتاد و نهمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره نبأ]] و پیش از [[سوره انفطار]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۸۸۱|ف=سوره نازعات}}</ref>
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره نازعات]]، هفتاد و نهمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره نبأ]] و پیش از [[سوره انفطار]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۱۰۶|ف=سوره نازعات}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۱

آیه ۱۳ سوره نازعات
مشخصات قرآنی
نام سورهنازعات
تعداد آیات سوره۴۶
شماره آیه۱۳
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۳ سوره نازعات سیزدهمین آیه از هفتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه، بار دیگر به مسئله قیامت بازمی‌گردد که این بازگشت با صیحه و فریادی بزرگ واقع می‌شود. مفسران معتقدند که عبارت «زَجْرَةٌ واحِدَةٌ» که به سرعت و ناگهانی بودن برخاستن مردگان از قبرها اشاره دارد؛ ممکن است به معنای نفخه دوم نیز باشد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ آیهٔ ۱۳ از سورهٔ ۷۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس آن‌ تنها یک بانگ بلند است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آن همین یک بانگ یگانه است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه، بار دیگر به مسئله قیامت بازمی‌گردد که این بازگشت با صیحه و فریادی بزرگ واقع می‌شود. مفسران معتقدند که عبارت «زَجْرَةٌ واحِدَةٌ» که به سرعت و ناگهانی بودن برخاستن مردگان از قبرها اشاره دارد؛ به معنای نفخه دوم است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نازعات، هفتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نبأ و پیش از سوره انفطار نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.