آیه ۱۳ سوره قلم: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(ابرابزار) |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۳ سوره قلم''' سیزدهمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، به آخرین صفات و اخلاق ناپسند دشمنان [[محمد|پیامبر اسلام]] اشاره شده که این صفات پرخوری و بدنام بودن آنهاست و در این آیه نیز مانند آیات قبلی پیامبر از پیروی این افراد منع شده است. به گزارش مکارم مفسر شیعی، به نظر میرسد که تنها در این سوره از [[قرآن]]، مجموعه پیوستهای از اخلاق رذیله بیان شده و از همه آنها به عنوان صفات دشمنان [[اسلام]] و مخالفان شخص پیامبر اسلام نام برده شده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۶۰۳|ج=۳۰}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۶۱۲|ج=۱۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۶۴}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۶۴}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به صفات پرخوری و بی اصل و نسب بودن دشمنان محمد و اسلام اشاره شده است. به گزارش او، «عُتُلّ» بنابر تعریف [[راغب]] در ''[[المفردات]]'' به کسیکه بسیار غذا میخورد و دیگران را از آن بازمیدارد؛ میگویند و از نظر برخی منظور از آن انسان بدخوی کینهتوز خشن یا انسان بیحیای بداخلاق است. بنابه نقل او در [[تفسیر نمونه|''تفسیر'']]<nowiki/>ش «زَنیم» به معنای بی اصل و نسب است و تعبیر «بعدَ ذلک» در این آیه به این معنی است که این دو صفت اخیر از صفات قبلی زشتتر و نکوهیدهتر هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۶–۳۸۷|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره قلم]]، شصت و هشتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، دومی سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره علق]] و پیش از [[سوره مزمل]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست [[آیه]] (آیات [[آیه ۱۷ سوره قلم|۱۷]] تا [[آیه ۳۳ سوره قلم|۳۳]] و [[آیه ۴۸ سوره قلم|۴۸]] تا [[آیه ۵۰ سوره قلم|۵۰]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره قلم، دو آیه (آیات [[آیه ۴۴ سوره قلم|۴۴]] و [[آیه ۴۵ سوره قلم|۴۵]]) [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۲۹|ف=سوره قلم}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۵
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | قلم | ||||
تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
شماره آیه | ۱۳ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳ سوره قلم سیزدهمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، به آخرین صفات و اخلاق ناپسند دشمنان پیامبر اسلام اشاره شده که این صفات پرخوری و بدنام بودن آنهاست و در این آیه نیز مانند آیات قبلی پیامبر از پیروی این افراد منع شده است. به گزارش مکارم مفسر شیعی، به نظر میرسد که تنها در این سوره از قرآن، مجموعه پیوستهای از اخلاق رذیله بیان شده و از همه آنها به عنوان صفات دشمنان اسلام و مخالفان شخص پیامبر اسلام نام برده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«سخت روی، گذشته از این که بیاصل و نسب است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«درشتخوی، و بعد از این همه، ناپاکزاد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به صفات پرخوری و بی اصل و نسب بودن دشمنان محمد و اسلام اشاره شده است. به گزارش او، «عُتُلّ» بنابر تعریف راغب در المفردات به کسیکه بسیار غذا میخورد و دیگران را از آن بازمیدارد؛ میگویند و از نظر برخی منظور از آن انسان بدخوی کینهتوز خشن یا انسان بیحیای بداخلاق است. بنابه نقل او در تفسیرش «زَنیم» به معنای بی اصل و نسب است و تعبیر «بعدَ ذلک» در این آیه به این معنی است که این دو صفت اخیر از صفات قبلی زشتتر و نکوهیدهتر هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۰۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۱۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۳۸۶–۳۸۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قلم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۲۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.