آیه ۹۳ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹۳ سوره بقره'''، نود و سومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. این آیه در ضمن آیات قبل در خصوص [[ایمان]] [[یهود]] و دلایل انکار پذیرش [[اسلام]] از جانب آنان | '''آیه ۹۳ سوره بقره'''، نود و سومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. این آیه در ضمن آیات قبل در خصوص [[ایمان]] [[یهود]] و دلایل انکار پذیرش [[اسلام]] از جانب آنان است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن آیات قبل، در این آیه نیز به ضعف [[ایمان]] [[یهودیان]] اشاره شده | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن آیات قبل، در این آیه نیز به ضعف [[ایمان]] [[یهودیان]] اشاره شده است. در متن آیه از گرفتن پیمانی سنگین از یهودیان یاد شده است که پس از آن، با مخالفت آنان همراه بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۵۱|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع یهودیت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع کفر]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع شرک]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع موسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۹۳ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۳ سوره بقره، نود و سومین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. این آیه در ضمن آیات قبل در خصوص ایمان یهود و دلایل انکار پذیرش اسلام از جانب آنان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُوا ۖ قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به یاد آورید هنگامی را که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بر بالای سرتان نگاه داشتیم آنچه را به شما داده‌ایم محکم بگیرید و گوش فرا دهید گفتند: شنیدیم و نافرمانی کردیم و به سبب کفرشان دل‌هایشان با محبت گوساله آبیاری شده بود بگو: ایمانتان شما را به بد چیزی دستور می‌دهد اگر مؤمن هستید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و یاد کنید که از شما پیمان گرفتیم و [کوه] طور را برفراز شما برافراشتیم [و گفتیم] آنچه به شما داده‌ایم، به جد و جهد بگیرید و گوش شنوا داشته باشید، گفتند شنیدیم و [در دل گفتند] سرپیچیدیم [و نشنیده گرفتیم] و بر اثر کفرشان مهر گوساله در دلشان سرشته شد، بگو اگر مؤمن باشید چه بد است آنچه 'ایمان' شما به آن فرمان می‌دهد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن آیات قبل، در این آیه نیز به ضعف ایمان یهودیان اشاره شده است. در متن آیه از گرفتن پیمانی سنگین از یهودیان یاد شده است که پس از آن، با مخالفت آنان همراه بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳: ۶۰۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۳۳۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۲۵۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
