آیه ۳۸ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۸ سوره نساء''' سی و هشتمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۸ سوره نساء''' سی و هشتمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. متن آیه در شماتت [[بخیل|بخیلان]] و در ضمن آیه پیشین است. در این آیه بخیلان هم نشین [[شیطان]] توصیف شدهاند که برای [[تظاهر]]، اموال خود را میبخشند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه [[آیه ۳۷ سوره نساء|آیه پیشین]] در شماتت [[بخیل|بخیلان]]، در این آیه نیز یکی دیگر از صفات بخیلان مورد اشاره قرار گرفته است. بر اساس این آیه، بخیلان، کسانی هستند که اگر [[انفاق|انفاقی]] کنند، برای تظاهر است قصد کردهاند اموال خود را به دیگران نشان دهند. این گروه در این آیه، به عنوان کسانی که ایمانی به [[خدا]] و [[روز قیامت]] نداشته، معرفی شدهاند. در پایان آیه، [[شیطان]]، همنشین با چنین افرادی دانسته شده و گفته میشود که او همنشینی بد خواهد بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۶|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع عذاب]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع کفر]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع انفاق]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع معاد]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع توحید]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۱۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۳۸ | ||||
شماره جزء | ۵ | ||||
شماره حزب | ۱۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۸ سوره نساء سی و هشتمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. متن آیه در شماتت بخیلان و در ضمن آیه پیشین است. در این آیه بخیلان هم نشین شیطان توصیف شدهاند که برای تظاهر، اموال خود را میبخشند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانیکه مالهایشان را برای نشان دادن به مردم انفاق میکنند و به خدا و روز قیامت ایمان نمیآورند، و هرکس که شیطان همراه او باشد بسیار بد همراهی است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که اموالشان را برای نمایش در چشم مردمان، میبخشند و به خداوند و روز بازپسین ایمان ندارند، و کسی که شیطان همنشین او باشد، چه بد همنشینی دارد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه پیشین در شماتت بخیلان، در این آیه نیز یکی دیگر از صفات بخیلان مورد اشاره قرار گرفته است. بر اساس این آیه، بخیلان، کسانی هستند که اگر انفاقی کنند، برای تظاهر است قصد کردهاند اموال خود را به دیگران نشان دهند. این گروه در این آیه، به عنوان کسانی که ایمانی به خدا و روز قیامت نداشته، معرفی شدهاند. در پایان آیه، شیطان، همنشین با چنین افرادی دانسته شده و گفته میشود که او همنشینی بد خواهد بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۰: ۷۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۵۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۸۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۸۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۳۸۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.