سهم‌الارث

سهم‌الارث یک اصلاح فقهی در اسلام است که به میزان ارث هر شخص در قانون ارث گفته می‌شود که نسبت به موقعیت خود نسبت به متوفی، تعیین شده است.

در فرقه امامیه

بر اساس فقه شیعی، سهام هر فرد از طبقه، متفاوت است و با وجود طبقه پیشین، طبقه بعدی از ارث محروم خواهد بود. بر اساس آنچه فقهای شیعه دوازده‌امامی گفته‌اند، زوج در صورت نبودن فرزند برای زوجه، نصف همه مال و با بودن فرزند یک چهارم ارث خواهد برد. در مقابل زوجه با بودن فرزند برای زوج، یک‌هشتم و با نبودن آن یک چهارم از همه مال (بجز زمین به معنای عرصه و نه اعیان به معنای ساختمان و درختان و…) ارث خواهد برد. تنها شرط ارث در زوجیت، عقد دائم بودن ازدواج است.

بر اساس فقه شیعی، سهم ارث طبقه اول به این صورت است که اگر پدر یا مادر متوفی تنها وارثان بودند، تمام مال را به ارث می‌برد و اگر هر دو بدون فرزند باشند، مادر با بودن دو برادر یا چهار خواهر یا یک برادر و دو خواهر پدری یا پدر و مادری میت، یک ششم و بقیه را پدر می‌برد و با نبود چنین برادر و خواهرانی، مادر یک سوم و پدر دو سوم می‌برد. در صورتی که فرزند یکی بود، همه مال از آن او است و اگر فقط پسرهای متعدد یا دخترهای متعدد بودند، به‌طور مساوی قسمت می‌کنند و اگر دختر و پسر با هم بودند، پسر دو برابر دختر می‌برد. و اگر پدر و مادر با فرزندان پسر یا پسر و دختر جمع شدند پدر و مادر هر یک، یک ششم و بقیه از آن فرزندان است. و اگر پدر و مادر با یک دختر جمع بودند در صورتی که میت دو برادر یا چهار خواهر یا یک برادر و دو خواهر پدری داشته باشد (با وجود اینکه آنها در این طبقه ارث نمی‌برند) مال شش قسمت می‌شود یک ششم از آن مادر و یک ششم از آن پدر و سه ششم از آن دختر است و یک ششم دیگر یک چهارمش از آن پدر و بقیه از آن دختر است. و اگر برادر یا خواهران مزبور نبودند مال پنج قسمت می‌شود پدر و مادر هر یک، یک قسمت و دختر سه قسمت می‌برد. فرزند فرزند در همین طبقه اوّل است ولی با بودن فرزند بلا واسطه او ارث نمی‌برد. در این میان، شمشیر، قرآن، انگشتر و لباس ویژه متوفی به پسر بزرگش تعلق دارد که از آن به عنوان حبوه یاد شده است.

ارث طبقه دوم چنین است که اگر جد (پدربزرگ) تنها بود، چه پدری و چه مادری باشد، همه مال از آن او است و همچنین اگر برادر پدر و مادری یا پدری بود، و اگر جد و برادر جمع شدند و هر دو از سوی پدر بودند مال را دو نصف می‌کنند. و اگر یک جده (مادربزرگ) به تنهایی بود، چه پدری و چه مادری، همه مال را می‌برد. و اگر جد یا جده یا هر دو پدری با جد یا جده یا هر دو مادری جمع بودند، پدری‌ها دو برابر مادری‌ها می‌برد ولی مادری‌ها به‌طور مساوی و پدری‌ها، جد دو برابر جده می‌برد. برادر مادری یا خواهر مادری به تنهایی همه مال را می‌برد و اگر برادر و خواهر مادری جمع بودند مال را به‌طور مساوی می‌برند. اگر برادر و خواهر پدر و مادری و برادر و خواهر پدری و برادر و خواهر مادری با هم جمع بودند برادر و خواهر پدری ارث نمی‌برند و مادری اگر یکی بود یک ششم و اگر بیشتر بودند یک سوم به‌طور مساوی و بقیه از آن برادر و خواهر پدر و مادری است که برادر دو برابر خواهر می‌برد. در صورتی برادر و خواهر پدری ارث می‌برد که برادر و خواهر پدر و مادری نباشد. اگر برادران با اجداد جمع بودند برادران و خواهران و اجداد مادری یک سوم می‌برند و به‌طور مساوی با هم قسمت می‌کنند و برادر و خواهر و جد و جده پدری دو ثلث می‌برند، مرد دو برابر زن. جد هر چه بالا باشد (در صورتی که جد پائین نباشد) به همراه برادر ارث می‌برد و برادرزاده هر چه پائین باشد (در صورتی که برادر نباشد) به همراه جد ارث می‌برد.

ارث طبقه سوم چنین است که اگر یکی از افراد این طبقه به تنهایی بود، همه مال را به ارث می‌برد و اگر عمو و عمه با هم بودند در صورتی که مادری بودند به‌طور مساوی و اگر پدر و مادری یا پدری بودند مرد دو برابر زن می‌برد. اگر عمو و عمه مادری یا یکی از آنها با عمو و عمه پدری یا پدر و مادری جمع شدند مادری اگر یکی بود یک ششم و اگر متعدد بودند یک سوم می‌برد و بقیه از آن پدری یا پدر و مادری است. اگر عمو و عمه با دائی و خاله جمع شدند دائی و خاله چه یک نفر و چه بیشتر باشند یک سوم و عمو و عمه دو ثلث می‌برد.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ارث». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.