انس بن مالک: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:محدثان اهل عربستان، +رده:محدثان سنی (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''انس بن مالک''' (د ۹۳ ه.ق) از راویان مشهور [[مسلمان]] است که مورد احترام [[سنی|اهل سنت]] است. او توسط [[جعفر صادق]]، امام ششم [[شیعه دوازده‌امامی|شیعیان دوازده‌امامی]] به [[جعل حدیث]] متهم شده است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک= | '''انس بن مالک''' (د ۹۳ ه.ق) از راویان مشهور [[مسلمان]] است که مورد احترام [[سنی|اهل سنت]] است. او توسط [[جعفر صادق]]، امام ششم [[شیعه دوازده‌امامی|شیعیان دوازده‌امامی]] به [[جعل حدیث]] متهم شده است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابوهریره دوسی}}</ref> | ||
== زندگی == | == زندگی == | ||
اَنَس بن مالک از [[صحابه|صحابهٔ]] [[محمد]]، پیامبر [[اسلام]]، و از [[انصار]] و قبیلهٔ [[خزرج]] بود. پس از [[هجرت محمد|هجرت]] محمد به [[مدینه]]، مادرش یا در نقلی، شوهر مادرش او را برای خدمت به پیامبر، نزد او برد. وی تا [[درگذشت محمد]] نزد او بود. پس از درگذشت پیامبر اسلام، از سوی [[ابوبکر]] مأمور به رفتن به [[بحرین]] برای گرفتن [[صدقه|صدقات]] شد. پس از ابوبکر با [[عمر]] بیعت کرد. در [[نبرد شوشتر|جنگ شوشتر]] از فرماندهان سپاه مسلمانان بود و [[هرمزان]] را به مدینه برد. در جریان شورش بر ضد [[عثمان]]، مردم را به یاری عثمان فراخواند. در زمان [[خلافت علی بن ابی‌طالب]]، ظاهراً موضعی بی‌طرفانه گرفته | اَنَس بن مالک از [[صحابه|صحابهٔ]] [[محمد]]، پیامبر [[اسلام]]، و از [[انصار]] و قبیلهٔ [[خزرج]] بود. پس از [[هجرت محمد|هجرت]] محمد به [[مدینه]]، مادرش یا در نقلی، شوهر مادرش او را برای خدمت به پیامبر، نزد او برد. وی تا [[درگذشت محمد]] نزد او بود. پس از درگذشت پیامبر اسلام، از سوی [[ابوبکر]] مأمور به رفتن به [[بحرین]] برای گرفتن [[صدقه|صدقات]] شد. پس از ابوبکر با [[عمر]] بیعت کرد. در [[نبرد شوشتر|جنگ شوشتر]] از فرماندهان سپاه مسلمانان بود و [[هرمزان]] را به مدینه برد. در جریان شورش بر ضد [[عثمان]]، مردم را به یاری عثمان فراخواند. در زمان [[خلافت علی بن ابی‌طالب]]، ظاهراً موضعی بی‌طرفانه گرفته بوده است. در مجلس [[عبیدالله بن زیاد]] پس از [[نبرد کربلا]] حضور داشت. در زمان خلافت [[عبدالله بن زبیر]]، امام جماعت [[بصره]] بود. [[حجاج بن یوسف]] برای خوارکردن او به‌خاطر همراهی با عبدالله بن زبیر، [[مختار ثقفی|مختار]] و [[ابن اشعث]] بر او مهر زد. در زمان مرگ بیش از صد سال سن داشت. او از کسانی است که بیشترین [[حدیث|احادیث]] را از پیامبر نقل کرده‌اند و به نقلی، پس از [[ابوهریره]] و [[عبدالله بن عمر]] با ۲۲۸۶ روایت در جایگاه سوم است. به‌گفتهٔ برخی، او احادیث کمی را مستقیماً از پیامبر نقل کرده و بقیه روایاتش باواسطه از دیگر صحابه بوده است. [[ابوحنیفه]] او را عادل نمی‌داند. نه تنها در در منابع [[شیعه|شیعهٔ]] [[امامیه|امامی]] که در منابع [[سنی|اهل سنت]] ([[ابوهریره]] و…) نیز، او از منحرفان از [[علی بن ابی‌طالب]] معرفی شده و دلیل آن را گذشته از سکوتش در دوران خلافت علی بن ابی‌طالب، روایت [[روز رحبه|مناشده]] بیان شده که او حدیثی دربارهٔ فضایل علی بن ابی‌طالب را با بهانهٔ پیری و فراموشی کتمان کرد و علی بن ابی‌طالب نیز به همین دلیل او را نفرین کرد.<ref>{{پک|سلیم|۱۳۸۰|ف=انس بن مالک|ک=دائرةالمعارف بزرگ اسلامی|ج=۱۰|ص=۳۸۱–۳۸۲}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=سلیم|نام=عبدالامیر|پیوند نویسنده=عبدالامیر سلیم|ویراستار=[[سید محمد کاظم موسوی بجنوردی|سید محمدکاظم موسوی بجنوردی]]|مقاله=انس بن مالک|دانشنامه=[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|جلد=دهم|عنوان جلد=البیری–بابا طاهر|سال=۱۳۸۰|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|شابک=964-7025-05-X}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=سلیم|نام=عبدالامیر|پیوند نویسنده=عبدالامیر سلیم|ویراستار=[[سید محمد کاظم موسوی بجنوردی|سید محمدکاظم موسوی بجنوردی]]|مقاله=انس بن مالک|دانشنامه=[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|جلد=دهم|عنوان جلد=البیری–بابا طاهر|سال=۱۳۸۰|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|شابک=964-7025-05-X}} | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابوهریره دوسی|دانشنامه=[[ | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابوهریره دوسی|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:افراد در دوره راشدین]] | |||
[[رده:انصار]] | |||
[[رده:درگذشتگان ۷۰۹ (میلادی)]] | |||
[[رده:درگذشتگان ۷۱۲ (میلادی)]] | |||
[[رده:راویان حدیث]] | [[رده:راویان حدیث]] | ||
[[رده:زادگان ۶۱۲ (میلادی)]] | |||
[[رده:صحابه راویان حدیث]] | |||
[[رده:صحابه مرد]] | |||
[[رده:محدثان اهل عربستان]] | |||
[[رده:محدثان سنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۸
انس بن مالک (د ۹۳ ه.ق) از راویان مشهور مسلمان است که مورد احترام اهل سنت است. او توسط جعفر صادق، امام ششم شیعیان دوازده‌امامی به جعل حدیث متهم شده است.[۱]
زندگی
اَنَس بن مالک از صحابهٔ محمد، پیامبر اسلام، و از انصار و قبیلهٔ خزرج بود. پس از هجرت محمد به مدینه، مادرش یا در نقلی، شوهر مادرش او را برای خدمت به پیامبر، نزد او برد. وی تا درگذشت محمد نزد او بود. پس از درگذشت پیامبر اسلام، از سوی ابوبکر مأمور به رفتن به بحرین برای گرفتن صدقات شد. پس از ابوبکر با عمر بیعت کرد. در جنگ شوشتر از فرماندهان سپاه مسلمانان بود و هرمزان را به مدینه برد. در جریان شورش بر ضد عثمان، مردم را به یاری عثمان فراخواند. در زمان خلافت علی بن ابی‌طالب، ظاهراً موضعی بی‌طرفانه گرفته بوده است. در مجلس عبیدالله بن زیاد پس از نبرد کربلا حضور داشت. در زمان خلافت عبدالله بن زبیر، امام جماعت بصره بود. حجاج بن یوسف برای خوارکردن او به‌خاطر همراهی با عبدالله بن زبیر، مختار و ابن اشعث بر او مهر زد. در زمان مرگ بیش از صد سال سن داشت. او از کسانی است که بیشترین احادیث را از پیامبر نقل کرده‌اند و به نقلی، پس از ابوهریره و عبدالله بن عمر با ۲۲۸۶ روایت در جایگاه سوم است. به‌گفتهٔ برخی، او احادیث کمی را مستقیماً از پیامبر نقل کرده و بقیه روایاتش باواسطه از دیگر صحابه بوده است. ابوحنیفه او را عادل نمی‌داند. نه تنها در در منابع شیعهٔ امامی که در منابع اهل سنت (ابوهریره و…) نیز، او از منحرفان از علی بن ابی‌طالب معرفی شده و دلیل آن را گذشته از سکوتش در دوران خلافت علی بن ابی‌طالب، روایت مناشده بیان شده که او حدیثی دربارهٔ فضایل علی بن ابی‌طالب را با بهانهٔ پیری و فراموشی کتمان کرد و علی بن ابی‌طالب نیز به همین دلیل او را نفرین کرد.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- سلیم، عبدالامیر (۱۳۸۰). «انس بن مالک». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. دهم. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۶۴-۷۰۲۵-۰۵-X.
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوهریره دوسی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.