سوره قدر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر=Al-Qadr.svg|نام = قدر |جزء = ۳۰|آیه = ۵|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۵|کلمه = ۳۴|حرف = ۱۳۶|معنی= شب قدر|نام‌های دیگر=انا انزلناه|حزب=۱۲۰}} سورهٔ '''قدر''' سوره ۹۷ در مصحف عثمانی است و دارای ۵ آیه است و بنا به مشهور در شهر ...» ایجاد کرد) |
|||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر=Al-Qadr.svg|نام = قدر |جزء = ۳۰|آیه = ۵|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۵|کلمه = ۳۴|حرف = ۱۳۶|معنی= [[شب قدر]]|نام‌های دیگر=انا انزلناه|حزب=۱۲۰}} | {{جعبه اطلاعات سوره|تصویر=Al-Qadr.svg|نام = قدر |جزء = ۳۰|آیه = ۵|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۵|کلمه = ۳۴|حرف = ۱۳۶|معنی= [[شب قدر]]|نام‌های دیگر=انا انزلناه|حزب=۱۲۰}} | ||
[[سوره|سورهٔ]] '''قدر''' سوره ۹۷ در [[مصحف عثمانی]] است و دارای ۵ [[آیه]] است و بنا به مشهور در شهر [[مکه]] نازل | [[سوره|سورهٔ]] '''قدر''' سوره ۹۷ در [[مصحف عثمانی]] است و دارای ۵ [[آیه]] است و بنا به مشهور در شهر [[مکه]] نازل شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|ک=تفسیر نمونه|ج=۲۷|ص=۱۷۸|س=۱۳۷۱}}</ref> دیدگاه سنتی مسلمانان این است که این سوره [[شب قدر]] را تعظیم نموده و نزول قرآن در شب قدر و نزول ملائکه و روح در آن را بیان می‌کند.<ref>{{پک|طباطبایی|ک=تفسیر المیزان|ج=۲۰|ص=۷۶۴}}</ref> [[اسلام‌شناسی|اسلام‌شناسان]] نظرات و برداشت‌های متفاوتی از این سوره دارند؛ از جمله اینکه منبع آن را یکی از اشعار [[افرایم سوری]] دربارهٔ تولد [[عیسی]] می‌دانند.<ref name=":45">Dye G. , "Sourate 97", ''Le Coran des Historiens'', Paris, 2019, p.2121 et suiv.</ref> | ||
مطابق روایات، شب قدر یکی از شب‌های ماه [[رمضان]]<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۶۲–۷۶۴}}</ref> در [[تقویم هجری قمری]] مسلمانان است که در آن مسلمانان برای عبادت تا سحر بیدار می‌مانند. | مطابق روایات، شب قدر یکی از شب‌های ماه [[رمضان]]<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۶۲–۷۶۴}}</ref> در [[تقویم هجری قمری]] مسلمانان است که در آن مسلمانان برای عبادت تا سحر بیدار می‌مانند. | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== نام‌ها == | == نام‌ها == | ||
برای واژه ''قدر'' معانی «تقدیر» یعنی تعیین سرنوشت، «اندازه‌گذاری»، «منزلت» به معنی اهمیت و «ضیق» به معنی تنگ شدن عالم به خاطر نزول ملائکه در این شب ذکر | برای واژه ''قدر'' معانی «تقدیر» یعنی تعیین سرنوشت، «اندازه‌گذاری»، «منزلت» به معنی اهمیت و «ضیق» به معنی تنگ شدن عالم به خاطر نزول ملائکه در این شب ذکر شده است.<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۶۵|ج=۲۰|ک=تفسیر المیزان}}</ref> نام دیگر سوره «انا انزلناه» است. | ||
== ترتیب == | == محتوا و ساختار == | ||
این سوره مشتمل بر ۵ آیه است که متن آن به شرح ذیل است:<blockquote>{{color|green|﴿بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیمِ، إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ﴾ ۱ ﴿وَمَا أَدْرَ‌اکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ﴾ ۲ ﴿لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾ ۳ ﴿تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّ‌وحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَ‌بِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ﴾ ۴ ﴿سَلَامٌ هِیَ حَتَّیٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ﴾ ۵}}</blockquote>[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه، در ترجمه این سوره آورده است:<blockquote>{{color|Brown|﴿به نام خداوند بخشنده مهربان، ما آن [قرآن] را در شب قدر نازل کرده‌ایم﴾ ۱ ﴿و تو چه دانی شب قدر چیست؟ ﴾ ۲ ﴿شب قدر بهتر از هزار ماه [عادی] است﴾ ۳ ﴿در آن [شب] فرشتگان و جبرئیل به اذن پروردگارشان برای انجام هر کار فرود آیند﴾ ۴ ﴿[این شب] تا دمیدن سپیده‌دم آکنده از سلامت [و امن و امان] است﴾ ۵}}</blockquote>[[امید مجد]]، مترجم و شاعر ایرانی، در ترجمه سوره قدر به نظم، چنین سروده است: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|سرآغاز گفتار، نام خداست|که رحمت‌گر و مهربان خلق راست}} | |||
{{ب|همانا که نازل نمودیم ما|کتابی شب قدر بر مصطفی}} | |||
{{ب|چه آگاه سازد تو را زان مقام|که اندر شب قدر باشد تمام}} | |||
{{ب|شب قدر در پیش پروردگار|مقامش فراتر ز ماهی هزار}} | |||
{{ب|ملائک و جبرئیل بر امر رب|به پیغمبر و بر امامان به شب}} | |||
{{ب|نمایند از هر اموری بیان|که تقدیر خلق است در آن نهان}} | |||
{{ب|بود تا سحر ذکر حق و سجود|که این شب، شب رحمت است و درود}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
ساختار درختی محتوای این سوره نیز چنین است:<ref>{{پک|خامه‌گر|۱۳۹۲|ک=ساختار سوره‌های قرآن کریم|ص=۱۲۶|ج=}}</ref> | |||
== ترتیب و شأن نزول == | |||
این سوره دارای ۵ آیه است. این سوره در ردیف ۹۷ مصحف عثمانی و از حیث ترتیب نزول بر اساس روایت [[عبدالله بن عباس]] در ردیف ۲۵ است.<ref>{{پک|معرفت|ص=۹۰|ک=علوم قرآنی}}</ref> [[زمخشری|جارالله زمخشری]] نزول آن را بعد از سوره [[عبس]] می‌داند.<ref>{{پک|زمخشری|ک=الکشاف|ج=۴|ص=۷۷۱}}</ref> [[شیخ طبرسی]]، مفسر [[شیعه]]، با اشاره به ترتیب سوره در مصحف عثمانی در تفسیر خود می‌گوید که خدا این سوره را بعد از سوره [[علق]] که در آن امر سجده و تقرب به خویش کرده قرار داده چرا که تقرب در شب قدر زیادتر است.<ref>{{پک|طبرسی|ج=۲۷|ص=۱۹۱|ک=مجمع البیان}}</ref> | این سوره دارای ۵ آیه است. این سوره در ردیف ۹۷ مصحف عثمانی و از حیث ترتیب نزول بر اساس روایت [[عبدالله بن عباس]] در ردیف ۲۵ است.<ref>{{پک|معرفت|ص=۹۰|ک=علوم قرآنی}}</ref> [[زمخشری|جارالله زمخشری]] نزول آن را بعد از سوره [[عبس]] می‌داند.<ref>{{پک|زمخشری|ک=الکشاف|ج=۴|ص=۷۷۱}}</ref> [[شیخ طبرسی]]، مفسر [[شیعه]]، با اشاره به ترتیب سوره در مصحف عثمانی در تفسیر خود می‌گوید که خدا این سوره را بعد از سوره [[علق]] که در آن امر سجده و تقرب به خویش کرده قرار داده چرا که تقرب در شب قدر زیادتر است.<ref>{{پک|طبرسی|ج=۲۷|ص=۱۹۱|ک=مجمع البیان}}</ref> | ||
== دیدگاه تاریخی انتقادی == | === دیدگاه تاریخی انتقادی === | ||
سابقاً، قرآن‌شناسان دیدگاه روایی اسلامی دربارهٔ ارتباط محتوای این سوره به نزول قرآن در یک شب بر [[محمد]] را پذیرفته بودند اما این ارتباط در تحقیقات جدیدتر زیرسوال رفته است.<ref name=":45">Dye G. , "Sourate 97", ''Le Coran des Historiens'', Paris, 2019, p.2121 et suiv.</ref> مطابق یک نظر، منبع این سوره یکی از اشعار [[افرایم سوری]] دربارهٔ [[ولادت عیسی|تولد عیسی]] است<ref name=":14">''The Qur'an Seminar Commentary / Le Qur'an Seminar, A Collaborative Study of 50 Qur'anic Passages / Commentaire collaboratif de 50 passages coraniques'', Ed. by Azaiez, Mehdi / Reynolds, Gabriel Said / Tesei, Tommaso / Zafer, Hamza M. , {{p.|427}}.</ref><ref name=":16">Guillaume Dye, ''La nuit du Destin et la nuit de la Nativité'', dans Guillaume Dye et Fabien Nobilio, ''Figures bibliques en islam'', Bruxelles-Fernelmont, EME, 2011, {{p.|107-169}}.</ref><ref name=":45"/> و مطالعه لغات مورد استفاده در آن (مثل «شب قدر/سرنوشت») نشان می‌دهد که با عبادات مسیحی مرتبط است.<ref>''The Qur'an Seminar Commentary / Le Qur'an Seminar, A Collaborative Study of 50 Qur'anic Passages / Commentaire collaboratif de 50 passages coraniques'', Ed. by Azaiez, Mehdi / Reynolds, Gabriel Said / Tesei, Tommaso / Zafer, Hamza M. , {{p.|426}}.</ref> شعر افرایم سوری چنین است: | |||
سابقاً، قرآن‌شناسان دیدگاه روایی اسلامی دربارهٔ ارتباط محتوای این سوره به نزول قرآن در یک شب بر [[محمد]] را پذیرفته بودند اما این ارتباط در تحقیقات جدیدتر زیرسوال | |||
{{نقل قول|این شب‌زنده‌داری را همچون جشنی معمولی تصور نکنید{{سخ}}این جشنی است که ارزشش از صد جشن بیشتر است{{سخ}}فرشتگان مقرب و دیگر فرشتگان در آن روز پایین آمدند{{سخ}}تا حمد (گلوریا) تازه‌ای بخوانند (اشاره به [[بشارت به شبان‌ها]])</small><ref>Guillaume Dye, ''La nuit du Destin et la nuit de la Nativité'', dans Guillaume Dye et Fabien Nobilio, ''Figures bibliques en islam'', Bruxelles-Fernelmont, EME, 2011, p. 107-169</ref>}} | {{نقل قول|این شب‌زنده‌داری را همچون جشنی معمولی تصور نکنید{{سخ}}این جشنی است که ارزشش از صد جشن بیشتر است{{سخ}}فرشتگان مقرب و دیگر فرشتگان در آن روز پایین آمدند{{سخ}}تا حمد (گلوریا) تازه‌ای بخوانند (اشاره به [[بشارت به شبان‌ها]])</small><ref>Guillaume Dye, ''La nuit du Destin et la nuit de la Nativité'', dans Guillaume Dye et Fabien Nobilio, ''Figures bibliques en islam'', Bruxelles-Fernelmont, EME, 2011, p. 107-169</ref>}} | ||
منظور از پایین آمدن در واقع فرود [[عیسی]] از آسمان به زمین است، نه قرآن.<ref>Luxenberg Chr. , ''Weihnachten im Koran''. dans ''Streit um den Koran, Die Luxenberg Debatte: Standpunkte und Hintergründe'', Berlin, 2004, {{p.|35-41}}.</ref> لالینگ، شومیکر و گیوم دی از این نظریه پشتیبانی می‌کنند و [[محمدعلی امیرمعزی|امیرمعزی]] نیز آن را قابل قبول می‌یابد.<ref name=":04">.{{cite journal|first1=Mohammad-Ali|last1=Amir-Moezzi|title= «La Nuit du Qadr " (Coran, sourate 97) dans le Shi’isme ancien|publisher=MIDÉO. Mélanges de l'Institut dominicain d'études orientales|date=2016-03-01|url=|pages=181–204}}</ref> البته افرادی مثل کوپرز هم این سوره را با دو متن یهودی (کتاب خرد و عهد دوازده شه‌پدر) شبیه می‌دانند.<ref>''The Qur'an Seminar Commentary / Le Qur'an Seminar, A Collaborative Study of 50 Qur'anic Passages / Commentaire collaboratif de 50 passages coraniques'', Ed. by Azaiez, Mehdi / Reynolds, Gabriel Said / Tesei, Tommaso / Zafer, Hamza M..</ref> | منظور از پایین آمدن در واقع فرود [[عیسی]] از آسمان به زمین است، نه قرآن.<ref>Luxenberg Chr. , ''Weihnachten im Koran''. dans ''Streit um den Koran, Die Luxenberg Debatte: Standpunkte und Hintergründe'', Berlin, 2004, {{p.|35-41}}.</ref> لالینگ، شومیکر و گیوم دی از این نظریه پشتیبانی می‌کنند و [[محمدعلی امیرمعزی|امیرمعزی]] نیز آن را قابل قبول می‌یابد.<ref name=":04">.{{cite journal|first1=Mohammad-Ali|last1=Amir-Moezzi|title= «La Nuit du Qadr " (Coran, sourate 97) dans le Shi’isme ancien|publisher=MIDÉO. Mélanges de l'Institut dominicain d'études orientales|date=2016-03-01|url=|pages=181–204}}</ref> البته افرادی مثل کوپرز هم این سوره را با دو متن یهودی (کتاب خرد و عهد دوازده شه‌پدر) شبیه می‌دانند.<ref>''The Qur'an Seminar Commentary / Le Qur'an Seminar, A Collaborative Study of 50 Qur'anic Passages / Commentaire collaboratif de 50 passages coraniques'', Ed. by Azaiez, Mehdi / Reynolds, Gabriel Said / Tesei, Tommaso / Zafer, Hamza M..</ref> | ||
== | == تفسیر == | ||
=== مکان و شأن نزول === | === مکان و شأن نزول === | ||
مشهور میان مفسرین این است که این سوره در [[مکه]] نازل | مشهور میان مفسرین این است که این سوره در [[مکه]] نازل شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|ک=تفسیر نمونه|ج=۲۷|ص=۱۷۸|س=۱۳۷۱}}</ref> اما برخی [[سوره مدنی|مدنی]] بودن آن را نیز محتمل دانسته‌اند<ref>{{پک|طباطبایی|ک=تفسیر المیزان|ج=۲۰|ص=۷۶۴}}</ref> به این دلیل که روایاتی از [[اهل بیت]] هست که شأن نزول سوره را به رؤیای محمد نسبت می‌دهد که طی آن [[امویان|بنی‌امیه]] را در چهره بوزینگان در حال بالا رفتن از منبر خود می‌دیدند<ref>{{پک|طباطبایی|ک=تفسیر المیزان|ج=۲۰|ص=۷۶۴}}</ref> در حالی که پیامبر در مکه منبر نداشتند. از نظر [[محمدهادی معرفت]] این استدلال بی‌پایه است برای این که لازم نیست محمد منبر می‌داشته تا خواب آن را ببیند.<ref>{{پک|معرفت|ص=۹۵|ک=علوم قرآنی|سال=۱۳۸۱}}</ref> از نظر [[مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، این روایت ممکن است از حیث تطبیق باشد نه شأن نزول.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|ک=تفسیر نمونه|ج=۲۷|ص=۱۷۸|س=۱۳۷۱}}</ref> | ||
در [[در المنثور]] [[سیوطی]] از قول محمد | در [[در المنثور]] [[سیوطی]] از قول محمد آمده است که گفت: «در خواب به من نشان دادند که بنی امیه بر منبرم بالا خواهند رفت و این بر من سخت گران آمد و خدای تعالی در این مناسب سوره «انا انزلناه فی لیلة القدر» را نازل کرد. [[خطیب بغدادی]] در ''[[تاریخ بغداد (خطیب)|تاریخ]]'' خود از [[عبدالله بن عباس]] و چندی از راویان اهل سنت از جمله [[ابوعیسی محمد ترمذی|ترمذی]]، [[طبرانی]] و [[ابوالفضل بیهقی]] از قول حسن بن علی روایاتی با معنای مشابه نقل کرده‌اند. در روایات [[اهل بیت]] آمده لیلة القدر از هزار ماه حکومت بنی‌امیه برتر است.<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۷۰}}</ref>» اما ترمزی بعد از نقل روایتی که هزار ماه در این آیه را به حکومت بنی‌امیه تطبیق می‌کند روایت را غریب و منکر می‌خواند چون از طرق دیگری نقل نشده است. در قول یکی از راویان آمده که حکومت بنی‌امیه هزار ماه نه یک ماه بیشتر و نه یک ماه کمتر طول کشید. اما [[ابن‌کثیر]]، مفسر [[شافعی]] با ذکر این که بنی‌امیه بیشتر از هزار ماه حکومت کردند این روایت را تضعیف می‌کند البته می‌گوید با کسر مدت حکومت همزمان زبیریان با بنی‌امیه این مدت به هزاره ماه نزدیک‌تر می‌گردد.<ref>{{پک|ابن کثیر|ص=۴۲۵–۴۲۶|ک=تفسیر|ج=۸}}</ref> | ||
=== مضمون === | === مضمون === | ||
آیه اول سوره قدر دلالت دارد بر فرو فرستاده شدن کامل قرآن در شب قدر دارد چرا که «نزول» بر خلاف «تنزیل» معنی تدریجی ندارد. با قرینه آیه ۱۸۵ سوره [[بقره]] از قرآن که نزول قرآن را به ماه رمضان منسوب | آیه اول سوره قدر دلالت دارد بر فرو فرستاده شدن کامل قرآن در شب قدر دارد چرا که «نزول» بر خلاف «تنزیل» معنی تدریجی ندارد. با قرینه آیه ۱۸۵ سوره [[بقره]] از قرآن که نزول قرآن را به ماه رمضان منسوب کرده است نتیجه می‌شود که شب قدر یکی از شب‌های ماه رمضان بوده است.<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۶۲–۷۶۴}}</ref> | ||
به قرینه آیه ۶ سوره [[دخان]] که می‌گوید «فیها یفرق کل امر حکیم امرا من عندنا انا کنا مرسلین رحمة من ربک» در این شب تقدیرات تا سال بعد نیز تعیین می‌گردد و با توجه به مضارع بودن فعل «یفرق» مشخص می‌شود که قدر مختص به سالی که قرآن نازل شده نیست و در تمام سال‌ها تکرار می‌شود.<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۶۴–۷۶۵}}</ref> | به قرینه آیه ۶ سوره [[دخان]] که می‌گوید «فیها یفرق کل امر حکیم امرا من عندنا انا کنا مرسلین رحمة من ربک» در این شب تقدیرات تا سال بعد نیز تعیین می‌گردد و با توجه به مضارع بودن فعل «یفرق» مشخص می‌شود که قدر مختص به سالی که قرآن نازل شده نیست و در تمام سال‌ها تکرار می‌شود.<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۶۴–۷۶۵}}</ref> | ||
آیه دوم و سوم اهمیت شب قدر و این که از هزار شب بهتر است بیان | آیه دوم و سوم اهمیت شب قدر و این که از هزار شب بهتر است بیان شده است. آیه ۴ نزول ملائکه و روح در این شب برای هر امری را بیان می‌کند.<ref>{{پک|طباطبایی|ک=تفسیر المیزان|ج=۲۰|ص=۷۶۷ و ۷۶۲}}</ref> در آیه ۵ از سلام بودن این شب سخن گفته می‌شود. سلام به معنی عاری بودن از آفات ظاهری و باطنی است.<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۶۸|ج=۲۰}}</ref> | ||
=== تفسیر === | === تفسیر === | ||
==== شب قدر ==== | ==== شب قدر ==== | ||
{{همچنین ببینید|شب قدر}} | {{همچنین ببینید|شب قدر}} | ||
| خط ۴۵: | خط ۵۸: | ||
==== شب قدر و عقاید شیعه ==== | ==== شب قدر و عقاید شیعه ==== | ||
در روایتی از [[محمد باقر]]، امام پنجم شیعیان پرسیده شده که او می‌داند شب قدر کدام است و او پاسخ می‌دهد: «چه طور ندانیم در حالی فرشتگان در آن شب گرداگرد ما دور می‌زنند»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|ج=۲۷|ص=۱۸۶}}</ref> از جعفر صادق نقل است که «در شب قدر امام مستوجب روح بیشتری می‌شود.»<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۷۲|ج=۲۰}}</ref> [[حسن حسن‌زاده آملی|حسن حسن‌زادهٔ آملی]] در تفسیر عرفانی سورهٔ قدر می‌گوید [[حرکت حبی|سِیرِ حُبّیِ وجود]]، در [[قوس نزول و قوس صعود|قوس نزول]]، در منازلی است که به شب تعبیر شود؛ همان گونه که در [[قوس نزول و قوس صعود|سیر ظهور صعودی]]، به روز. بعضی شب‌ها لَیالیِ قدر و بعضی از روزها ایام‌الله است؛ و [[فاطمه زهرا]]، دختر محمد، لَیلةُالقدرِ [[دوازده امام|یازده کلام‌اللهِ ناطق]] است، چنان‌که [[جعفر صادق]] گفت: کسی که حق معرفت به فاطمه پیدا کند، یعنی به‌درستی او را بشناسد، لیلةالقدر را ادراک | در روایتی از [[محمد باقر]]، امام پنجم شیعیان پرسیده شده که او می‌داند شب قدر کدام است و او پاسخ می‌دهد: «چه طور ندانیم در حالی فرشتگان در آن شب گرداگرد ما دور می‌زنند»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|ج=۲۷|ص=۱۸۶}}</ref> از جعفر صادق نقل است که «در شب قدر امام مستوجب روح بیشتری می‌شود.»<ref>{{پک|طباطبایی|ص=۷۷۲|ج=۲۰}}</ref> [[حسن حسن‌زاده آملی|حسن حسن‌زادهٔ آملی]] در تفسیر عرفانی سورهٔ قدر می‌گوید [[حرکت حبی|سِیرِ حُبّیِ وجود]]، در [[قوس نزول و قوس صعود|قوس نزول]]، در منازلی است که به شب تعبیر شود؛ همان گونه که در [[قوس نزول و قوس صعود|سیر ظهور صعودی]]، به روز. بعضی شب‌ها لَیالیِ قدر و بعضی از روزها ایام‌الله است؛ و [[فاطمه زهرا]]، دختر محمد، لَیلةُالقدرِ [[دوازده امام|یازده کلام‌اللهِ ناطق]] است، چنان‌که [[جعفر صادق]] گفت: کسی که حق معرفت به فاطمه پیدا کند، یعنی به‌درستی او را بشناسد، لیلةالقدر را ادراک کرده است.<ref>{{پک|رودگر|تابستان ۱۳۸۴|ف=فاطمه زهرا (ع) سر لیلةالقدر|ک=بانوان شیعه}}</ref> او می‌گوید [[انسان کامل]]، قرآنِ ناطق است و بنابراین، یازده قرآن ناطق در شبی مبارکه که مادر امامان است، نازل شده است؛ و می‌گوید به‌گفتهٔ پیامبر کسی که فاطمه را آن‌چنان‌که شایسته است بشناسد، شب قدر را درک کرده و فاطمه از آن‌رو که خلایق از کُنْهِ شناخت او بریده شده‌اند، فاطمه نامیده شد.<ref>{{پک|مطلبی|صادقی|تابستان ۱۳۹۰|ف=شب قدر در نگاه مفسران قرآن|ک=کوثر}}</ref> | ||
==== در عرفان ==== | ==== در عرفان ==== | ||
در عرفان ثابت است که برای هر حقیقت دنیایی باطنی است ملکوتی و این برای شب قدر نیز صادق است. در مکتب اهل عرفان، باطن لیلة القدر پنهان شدن شمس وجود یا ذات حق در پشت جبال انیات یا کوه‌های خودخواهی موجودات است که این همان [[قوس نزول و قوس صعود|قوس نزول]] است و یوم القدر طلوع آن از ورای این حجب و این قوس صعود است و این دو در شخصیت [[انسان کامل]] جمع است.<ref name=":4">{{یادکرد وب|عنوان=حقیقت شب قدر به مذاق اهل عرفان|نشانی=https://www.jamaran.ir/بخش-اخبار-9/15311-حقیقت-شب-قدر-به-مذاق-اهل-عرفان|وبگاه=پایگاه خبری جماران - امام خمینی - انقلاب اسلامی|بازبینی=2019-05-08|کد زبان=fa}}</ref> [[حسن حسن‌زاده آملی|حسن حسن‌زادهٔ آملی]] در تفسیر عرفانی سورهٔ قدر می‌گوید [[حرکت حبی|سِیرِ حُبّیِ وجود]]، در [[قوس نزول و قوس صعود|قوس نزول]]، در منازلی است که به شب تعبیر شود؛ همان‌گونه‌که در [[قوس نزول و قوس صعود|سیر ظهور صعودی]]، به روز. بعضی شب‌ها لَیالیِ قدر و بعضی از روزها ایام‌الله است<ref>{{پک|رودگر|تابستان ۱۳۸۴|ف=فاطمه زهرا (ع) سر لیلةالقدر|ک=بانوان شیعه}}</ref> [[سید روح‌الله خمینی]]، عارف شیعه و رهبر [[انقلاب ایران]]، در ''[[آداب الصلوة]]'' نویسند: <blockquote>از برای قرآن قبل از تنزل در این نشئه مقامات و کینونت‌هایی است. اول مقام او کینونت علمیه اوست در حضرت غیبیه به تکلم ذاتی و مقارعه ذاتیه به طریق احدیت جمع؛ و ضمیر غایب شاید اشاره به آن مقام باشد و برای افاده این معنی به ضمیر غیبت ذکر | در عرفان ثابت است که برای هر حقیقت دنیایی باطنی است ملکوتی و این برای شب قدر نیز صادق است. در مکتب اهل عرفان، باطن لیلة القدر پنهان شدن شمس وجود یا ذات حق در پشت جبال انیات یا کوه‌های خودخواهی موجودات است که این همان [[قوس نزول و قوس صعود|قوس نزول]] است و یوم القدر طلوع آن از ورای این حجب و این قوس صعود است و این دو در شخصیت [[انسان کامل]] جمع است.<ref name=":4">{{یادکرد وب|عنوان=حقیقت شب قدر به مذاق اهل عرفان|نشانی=https://www.jamaran.ir/بخش-اخبار-9/15311-حقیقت-شب-قدر-به-مذاق-اهل-عرفان|وبگاه=پایگاه خبری جماران - امام خمینی - انقلاب اسلامی|بازبینی=2019-05-08|کد زبان=fa}}</ref> [[حسن حسن‌زاده آملی|حسن حسن‌زادهٔ آملی]] در تفسیر عرفانی سورهٔ قدر می‌گوید [[حرکت حبی|سِیرِ حُبّیِ وجود]]، در [[قوس نزول و قوس صعود|قوس نزول]]، در منازلی است که به شب تعبیر شود؛ همان‌گونه‌که در [[قوس نزول و قوس صعود|سیر ظهور صعودی]]، به روز. بعضی شب‌ها لَیالیِ قدر و بعضی از روزها ایام‌الله است<ref>{{پک|رودگر|تابستان ۱۳۸۴|ف=فاطمه زهرا (ع) سر لیلةالقدر|ک=بانوان شیعه}}</ref> [[سید روح‌الله خمینی]]، عارف شیعه و رهبر [[انقلاب ایران]]، در ''[[آداب الصلوة]]'' نویسند: <blockquote>از برای قرآن قبل از تنزل در این نشئه مقامات و کینونت‌هایی است. اول مقام او کینونت علمیه اوست در حضرت غیبیه به تکلم ذاتی و مقارعه ذاتیه به طریق احدیت جمع؛ و ضمیر غایب شاید اشاره به آن مقام باشد و برای افاده این معنی به ضمیر غیبت ذکر فرموده است کانّه می‌فرماید همین قرآن نازل در لیلةالقدر همان قرآن علمی در سرّ مکنون و غیبی در نشئه علمیه است که او را از آن مراتب که در یک مقام متحد با ذات و از تجلیات اسمائیه بود نازل فرمودیم و این حقیقت ظاهر همان سرّ الهی است.<ref name=":4"/></blockquote> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | |||
{{پانویس|اندازه=ریز|۳}} | {{پانویس|اندازه=ریز|۳}} | ||
== منابع == | === منابع === | ||
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=ابن کثیر|نام=اسماعیل بن عمر|ناشر=دارالکتب العلمیه|عنوان=تفسیر القران العظیم|پیوند=https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12545/1/3?ProjectID=172872}} | * {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=ابن کثیر|نام=اسماعیل بن عمر|ناشر=دارالکتب العلمیه|عنوان=تفسیر القران العظیم|پیوند=https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12545/1/3?ProjectID=172872}} | ||
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=طباطبایی| نام=محمدحسین|سال=|عنوان=ترجمه تفسیر المیزان|پیوند=https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/20764|ناشر=انتشارات بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی}} | * {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=طباطبایی| نام=محمدحسین|سال=|عنوان=ترجمه تفسیر المیزان|پیوند=https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/20764|ناشر=انتشارات بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی}} | ||
| خط ۸۴: | خط ۷۹: | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{فاطمه-افقی}} | {{فاطمه-افقی}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:سوره قدر| ]] | |||
[[رده:رمضان]] | [[رده:رمضان]] | ||
[[رده:سوره‌های جزء ۳۰ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های حزب ۱۲۰ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های قرآن]] | [[رده:سوره‌های قرآن]] | ||
[[رده:سوره‌های مکی قرآن]] | [[رده:سوره‌های مکی قرآن]] | ||
[[رده:فاطمه در قرآن]] | [[رده:فاطمه زهرا در قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۹
| قدر شب قدر | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| نام‌های دیگر | انا انزلناه | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۲۵ | ||||
| جزء | ۳۰ | ||||
| حزب | ۱۲۰ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۵ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۳۴ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۱۳۶ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سورهٔ قدر سوره ۹۷ در مصحف عثمانی است و دارای ۵ آیه است و بنا به مشهور در شهر مکه نازل شده است.[۱] دیدگاه سنتی مسلمانان این است که این سوره شب قدر را تعظیم نموده و نزول قرآن در شب قدر و نزول ملائکه و روح در آن را بیان می‌کند.[۲] اسلام‌شناسان نظرات و برداشت‌های متفاوتی از این سوره دارند؛ از جمله اینکه منبع آن را یکی از اشعار افرایم سوری دربارهٔ تولد عیسی می‌دانند.[۳]
مطابق روایات، شب قدر یکی از شب‌های ماه رمضان[۴] در تقویم هجری قمری مسلمانان است که در آن مسلمانان برای عبادت تا سحر بیدار می‌مانند.
نام‌ها
برای واژه قدر معانی «تقدیر» یعنی تعیین سرنوشت، «اندازه‌گذاری»، «منزلت» به معنی اهمیت و «ضیق» به معنی تنگ شدن عالم به خاطر نزول ملائکه در این شب ذکر شده است.[۵] نام دیگر سوره «انا انزلناه» است.
محتوا و ساختار
این سوره مشتمل بر ۵ آیه است که متن آن به شرح ذیل است:
﴿بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیمِ، إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ﴾ ۱ ﴿وَمَا أَدْرَ‌اکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ﴾ ۲ ﴿لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾ ۳ ﴿تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّ‌وحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَ‌بِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ﴾ ۴ ﴿سَلَامٌ هِیَ حَتَّیٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ﴾ ۵
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه، در ترجمه این سوره آورده است:
﴿به نام خداوند بخشنده مهربان، ما آن [قرآن] را در شب قدر نازل کرده‌ایم﴾ ۱ ﴿و تو چه دانی شب قدر چیست؟ ﴾ ۲ ﴿شب قدر بهتر از هزار ماه [عادی] است﴾ ۳ ﴿در آن [شب] فرشتگان و جبرئیل به اذن پروردگارشان برای انجام هر کار فرود آیند﴾ ۴ ﴿[این شب] تا دمیدن سپیده‌دم آکنده از سلامت [و امن و امان] است﴾ ۵
امید مجد، مترجم و شاعر ایرانی، در ترجمه سوره قدر به نظم، چنین سروده است:
| سرآغاز گفتار، نام خداست | که رحمت‌گر و مهربان خلق راست | |
| همانا که نازل نمودیم ما | کتابی شب قدر بر مصطفی | |
| چه آگاه سازد تو را زان مقام | که اندر شب قدر باشد تمام | |
| شب قدر در پیش پروردگار | مقامش فراتر ز ماهی هزار | |
| ملائک و جبرئیل بر امر رب | به پیغمبر و بر امامان به شب | |
| نمایند از هر اموری بیان | که تقدیر خلق است در آن نهان | |
| بود تا سحر ذکر حق و سجود | که این شب، شب رحمت است و درود |
ساختار درختی محتوای این سوره نیز چنین است:[۶]
ترتیب و شأن نزول
این سوره دارای ۵ آیه است. این سوره در ردیف ۹۷ مصحف عثمانی و از حیث ترتیب نزول بر اساس روایت عبدالله بن عباس در ردیف ۲۵ است.[۷] جارالله زمخشری نزول آن را بعد از سوره عبس می‌داند.[۸] شیخ طبرسی، مفسر شیعه، با اشاره به ترتیب سوره در مصحف عثمانی در تفسیر خود می‌گوید که خدا این سوره را بعد از سوره علق که در آن امر سجده و تقرب به خویش کرده قرار داده چرا که تقرب در شب قدر زیادتر است.[۹]
دیدگاه تاریخی انتقادی
سابقاً، قرآن‌شناسان دیدگاه روایی اسلامی دربارهٔ ارتباط محتوای این سوره به نزول قرآن در یک شب بر محمد را پذیرفته بودند اما این ارتباط در تحقیقات جدیدتر زیرسوال رفته است.[۳] مطابق یک نظر، منبع این سوره یکی از اشعار افرایم سوری دربارهٔ تولد عیسی است[۱۰][۱۱][۳] و مطالعه لغات مورد استفاده در آن (مثل «شب قدر/سرنوشت») نشان می‌دهد که با عبادات مسیحی مرتبط است.[۱۲] شعر افرایم سوری چنین است:
این شب‌زنده‌داری را همچون جشنی معمولی تصور نکنید
این جشنی است که ارزشش از صد جشن بیشتر است
فرشتگان مقرب و دیگر فرشتگان در آن روز پایین آمدند
تا حمد (گلوریا) تازه‌ای بخوانند (اشاره به بشارت به شبان‌ها)[۱۳]
منظور از پایین آمدن در واقع فرود عیسی از آسمان به زمین است، نه قرآن.[۱۴] لالینگ، شومیکر و گیوم دی از این نظریه پشتیبانی می‌کنند و امیرمعزی نیز آن را قابل قبول می‌یابد.[۱۵] البته افرادی مثل کوپرز هم این سوره را با دو متن یهودی (کتاب خرد و عهد دوازده شه‌پدر) شبیه می‌دانند.[۱۶]
تفسیر
مکان و شأن نزول
مشهور میان مفسرین این است که این سوره در مکه نازل شده است.[۱۷] اما برخی مدنی بودن آن را نیز محتمل دانسته‌اند[۱۸] به این دلیل که روایاتی از اهل بیت هست که شأن نزول سوره را به رؤیای محمد نسبت می‌دهد که طی آن بنی‌امیه را در چهره بوزینگان در حال بالا رفتن از منبر خود می‌دیدند[۱۹] در حالی که پیامبر در مکه منبر نداشتند. از نظر محمدهادی معرفت این استدلال بی‌پایه است برای این که لازم نیست محمد منبر می‌داشته تا خواب آن را ببیند.[۲۰] از نظر مکارم شیرازی، مفسر شیعه، این روایت ممکن است از حیث تطبیق باشد نه شأن نزول.[۲۱]
در در المنثور سیوطی از قول محمد آمده است که گفت: «در خواب به من نشان دادند که بنی امیه بر منبرم بالا خواهند رفت و این بر من سخت گران آمد و خدای تعالی در این مناسب سوره «انا انزلناه فی لیلة القدر» را نازل کرد. خطیب بغدادی در تاریخ خود از عبدالله بن عباس و چندی از راویان اهل سنت از جمله ترمذی، طبرانی و ابوالفضل بیهقی از قول حسن بن علی روایاتی با معنای مشابه نقل کرده‌اند. در روایات اهل بیت آمده لیلة القدر از هزار ماه حکومت بنی‌امیه برتر است.[۲۲]» اما ترمزی بعد از نقل روایتی که هزار ماه در این آیه را به حکومت بنی‌امیه تطبیق می‌کند روایت را غریب و منکر می‌خواند چون از طرق دیگری نقل نشده است. در قول یکی از راویان آمده که حکومت بنی‌امیه هزار ماه نه یک ماه بیشتر و نه یک ماه کمتر طول کشید. اما ابن‌کثیر، مفسر شافعی با ذکر این که بنی‌امیه بیشتر از هزار ماه حکومت کردند این روایت را تضعیف می‌کند البته می‌گوید با کسر مدت حکومت همزمان زبیریان با بنی‌امیه این مدت به هزاره ماه نزدیک‌تر می‌گردد.[۲۳]
مضمون
آیه اول سوره قدر دلالت دارد بر فرو فرستاده شدن کامل قرآن در شب قدر دارد چرا که «نزول» بر خلاف «تنزیل» معنی تدریجی ندارد. با قرینه آیه ۱۸۵ سوره بقره از قرآن که نزول قرآن را به ماه رمضان منسوب کرده است نتیجه می‌شود که شب قدر یکی از شب‌های ماه رمضان بوده است.[۲۴]
به قرینه آیه ۶ سوره دخان که می‌گوید «فیها یفرق کل امر حکیم امرا من عندنا انا کنا مرسلین رحمة من ربک» در این شب تقدیرات تا سال بعد نیز تعیین می‌گردد و با توجه به مضارع بودن فعل «یفرق» مشخص می‌شود که قدر مختص به سالی که قرآن نازل شده نیست و در تمام سال‌ها تکرار می‌شود.[۲۵]
آیه دوم و سوم اهمیت شب قدر و این که از هزار شب بهتر است بیان شده است. آیه ۴ نزول ملائکه و روح در این شب برای هر امری را بیان می‌کند.[۲۶] در آیه ۵ از سلام بودن این شب سخن گفته می‌شود. سلام به معنی عاری بودن از آفات ظاهری و باطنی است.[۲۷]
تفسیر
شب قدر
قتاده بن دعامه و مقاتل بن سلیمان، مفسرین اهل سنت، گفته‌اند برتری شب قدر بر هزار ماه به معنی برتری عبادت در آن به هزار شب غیر از قدر است.[۲۸] در روایتی از تفسیر برهان شیخ طوسی محمد می‌گوید که شب قدر از زمان انبیاء گذشته وجود داشته و تا قیامت ادامه دارد.[۲۹] از جعفر صادق، امام ششم شیعه، نقل است که «سفر حج در شب قدر برای صاحبانش نوشته می‌شود و کلّیه حوائج و نیازمندی‌ها و بلاها و مصیبت‌ها و روزی‌ها همه و آنچه می‌شود تا سال آینده در آن شب مقدر می‌گردد».[۳۰]
از صحابی محمد، عبدالله بن عباس نقل است که «قرآن را خدا یک مرتبه نازل کرد از لوح محفوظ به آسمان دنیا در شب قدر، سپس جبرئیل آن را تدریجاً به پیغمبر صلّی اللَّه علیه و آله نازل می‌نمود و از اوّل تا آخرش بیست و سه سال بود.»[۳۱] در معنای «روح» در حدیثی از جعفر صادق، گفته شده که روح مخلوقی بزرگ‌تر از جبرئیل است.[۳۲]
از ابن‌عباس از محمد نقل است که در شب قدر جبرئیل با دیگر ملائکه از سدرة المنتهی بر دنیا نزول می‌کنند و پرچمی را بر قبر پیامبر، و یکی بر بیت‌المقدس، یکی بر مسجد الحرام و یکی هم بر طور سینا نصب می‌کند و بر هر مؤمنی سلام می‌کند مگر بر میگسار و خورنده گوشت خوک.[۳۳] همچنین از ایشان نقل شده که شیطان در این شب نمی‌تواند بیرون بیاید و به کسی آزار رساند و سحر ساحران در این شب اثر نمی‌کند.[۳۴]
مصداق شب قدر
در این که شب قدر در دهه آخر ماه رمضان است اتفاق وجود دارد.[۳۵] طبق روایات متعدد شیعی، شب قدر یکی از شب‌های نوزدهم، بیست و یکم، و بیست و سوم ماه رمضان است.[۳۶] طبق حدیثی از جعفر صادق، تقدیر در شب نوزدهم، تحکیم در شب بیست و یکم و امضاء در شب بیس و سوم است.[۳۷] اما روایات سنی دربارهٔ شب قدر بسیار مختلف است با این حال علماء اهل سنت مجتمعند که بیست و سوم رمضان شب قدر است.[۳۸]
شب قدر و عقاید شیعه
در روایتی از محمد باقر، امام پنجم شیعیان پرسیده شده که او می‌داند شب قدر کدام است و او پاسخ می‌دهد: «چه طور ندانیم در حالی فرشتگان در آن شب گرداگرد ما دور می‌زنند»[۳۹] از جعفر صادق نقل است که «در شب قدر امام مستوجب روح بیشتری می‌شود.»[۴۰] حسن حسن‌زادهٔ آملی در تفسیر عرفانی سورهٔ قدر می‌گوید سِیرِ حُبّیِ وجود، در قوس نزول، در منازلی است که به شب تعبیر شود؛ همان گونه که در سیر ظهور صعودی، به روز. بعضی شب‌ها لَیالیِ قدر و بعضی از روزها ایام‌الله است؛ و فاطمه زهرا، دختر محمد، لَیلةُالقدرِ یازده کلام‌اللهِ ناطق است، چنان‌که جعفر صادق گفت: کسی که حق معرفت به فاطمه پیدا کند، یعنی به‌درستی او را بشناسد، لیلةالقدر را ادراک کرده است.[۴۱] او می‌گوید انسان کامل، قرآنِ ناطق است و بنابراین، یازده قرآن ناطق در شبی مبارکه که مادر امامان است، نازل شده است؛ و می‌گوید به‌گفتهٔ پیامبر کسی که فاطمه را آن‌چنان‌که شایسته است بشناسد، شب قدر را درک کرده و فاطمه از آن‌رو که خلایق از کُنْهِ شناخت او بریده شده‌اند، فاطمه نامیده شد.[۴۲]
در عرفان
در عرفان ثابت است که برای هر حقیقت دنیایی باطنی است ملکوتی و این برای شب قدر نیز صادق است. در مکتب اهل عرفان، باطن لیلة القدر پنهان شدن شمس وجود یا ذات حق در پشت جبال انیات یا کوه‌های خودخواهی موجودات است که این همان قوس نزول است و یوم القدر طلوع آن از ورای این حجب و این قوس صعود است و این دو در شخصیت انسان کامل جمع است.[۴۳] حسن حسن‌زادهٔ آملی در تفسیر عرفانی سورهٔ قدر می‌گوید سِیرِ حُبّیِ وجود، در قوس نزول، در منازلی است که به شب تعبیر شود؛ همان‌گونه‌که در سیر ظهور صعودی، به روز. بعضی شب‌ها لَیالیِ قدر و بعضی از روزها ایام‌الله است[۴۴] سید روح‌الله خمینی، عارف شیعه و رهبر انقلاب ایران، در آداب الصلوة نویسند:
از برای قرآن قبل از تنزل در این نشئه مقامات و کینونت‌هایی است. اول مقام او کینونت علمیه اوست در حضرت غیبیه به تکلم ذاتی و مقارعه ذاتیه به طریق احدیت جمع؛ و ضمیر غایب شاید اشاره به آن مقام باشد و برای افاده این معنی به ضمیر غیبت ذکر فرموده است کانّه می‌فرماید همین قرآن نازل در لیلةالقدر همان قرآن علمی در سرّ مکنون و غیبی در نشئه علمیه است که او را از آن مراتب که در یک مقام متحد با ذات و از تجلیات اسمائیه بود نازل فرمودیم و این حقیقت ظاهر همان سرّ الهی است.[۴۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۷۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۶۴.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Dye G. , "Sourate 97", Le Coran des Historiens, Paris, 2019, p.2121 et suiv.
- ↑ طباطبایی، ۷۶۲–۷۶۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۶۵.
- ↑ خامه‌گر، ساختار سوره‌های قرآن کریم، ۱۲۶.
- ↑ معرفت، علوم قرآنی، ۹۰.
- ↑ زمخشری، الکشاف، ۴: ۷۷۱.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۲۷: ۱۹۱.
- ↑ The Qur'an Seminar Commentary / Le Qur'an Seminar, A Collaborative Study of 50 Qur'anic Passages / Commentaire collaboratif de 50 passages coraniques, Ed. by Azaiez, Mehdi / Reynolds, Gabriel Said / Tesei, Tommaso / Zafer, Hamza M. , p. 427.
- ↑ Guillaume Dye, La nuit du Destin et la nuit de la Nativité, dans Guillaume Dye et Fabien Nobilio, Figures bibliques en islam, Bruxelles-Fernelmont, EME, 2011, p. 107-169.
- ↑ The Qur'an Seminar Commentary / Le Qur'an Seminar, A Collaborative Study of 50 Qur'anic Passages / Commentaire collaboratif de 50 passages coraniques, Ed. by Azaiez, Mehdi / Reynolds, Gabriel Said / Tesei, Tommaso / Zafer, Hamza M. , p. 426.
- ↑ Guillaume Dye, La nuit du Destin et la nuit de la Nativité, dans Guillaume Dye et Fabien Nobilio, Figures bibliques en islam, Bruxelles-Fernelmont, EME, 2011, p. 107-169
- ↑ Luxenberg Chr. , Weihnachten im Koran. dans Streit um den Koran, Die Luxenberg Debatte: Standpunkte und Hintergründe, Berlin, 2004, p. 35-41.
- ↑ .Amir-Moezzi, Mohammad-Ali (2016-03-01). "«La Nuit du Qadr " (Coran, sourate 97) dans le Shi'isme ancien". MIDÉO. Mélanges de l'Institut dominicain d'études orientales: 181–204.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ The Qur'an Seminar Commentary / Le Qur'an Seminar, A Collaborative Study of 50 Qur'anic Passages / Commentaire collaboratif de 50 passages coraniques, Ed. by Azaiez, Mehdi / Reynolds, Gabriel Said / Tesei, Tommaso / Zafer, Hamza M..
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۷۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۶۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۶۴.
- ↑ معرفت، علوم قرآنی، ۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۷۸.
- ↑ طباطبایی، ۷۷۰.
- ↑ ابن کثیر، تفسیر، ۸: ۴۲۵–۴۲۶.
- ↑ طباطبایی، ۷۶۲–۷۶۴.
- ↑ طباطبایی، ۷۶۴–۷۶۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۶۷ و ۷۶۲.
- ↑ طباطبایی، ۲۰: ۷۶۸.
- ↑ طبرسی، ۲۷: ۱۹۷.
- ↑ طباطبایی، ۷۶۸.
- ↑ طبرسی، ۲۷: ۲۰۳.
- ↑ طبرسی، ۱۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، ۱۸۴.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۲۷: ۱۹۷.
- ↑ طبرسی، ۲۷: ۱۹۶–۱۹۷.
- ↑ طوسی، التبیان، ۱۰: ۳۸۵.
- ↑ طباطبایی، ۷۶۹.
- ↑ مکارم شیرازی، ۲۷: ۱۹۸.
- ↑ طباطبایی، ۷۷۰.
- ↑ مکارم شیرازی، ۲۷: ۱۸۶.
- ↑ طباطبایی، ۲۰: ۷۷۲.
- ↑ رودگر، «فاطمه زهرا (ع) سر لیلةالقدر»، بانوان شیعه.
- ↑ مطلبی و صادقی، «شب قدر در نگاه مفسران قرآن»، کوثر.
- ↑ ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ «حقیقت شب قدر به مذاق اهل عرفان». پایگاه خبری جماران - امام خمینی - انقلاب اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۰۸.
- ↑ رودگر، «فاطمه زهرا (ع) سر لیلةالقدر»، بانوان شیعه.
منابع
- ابن کثیر، اسماعیل بن عمر. تفسیر القران العظیم. دارالکتب العلمیه.
- طباطبایی، محمدحسین. ترجمه تفسیر المیزان. انتشارات بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی.
- طبرسی، فضل بن حسن. ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن. ترجمهٔ محمد بیستونی. آستان قدس رضوی.
- مکارم شیرازی، ناصر. تفسیر نمونه. دارالکتب اسلامی.
- معرفت، محمد هادی (۱۳۸۱). علوم قرآنی. موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
- طوسی، محمد بن حسن. البیان فی تفسیر القران. دار احیاء التراث العربی.
- زمخشری، محمود بن عمر (۱۴۱۵). الکشاف عن حقائق الغوامص التنزیل. دارالکتب العلمیه.
- آشنایی با سوره‌ها (شناخت سوره‌های قرآن)، جواد محدثی، ۱۳۷۴، قم، دفتر تبلیغات اسلامی
| زندگی |  | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| در قرآن | |||||||||
| جایها |
| ||||||||
| افراد |
| ||||||||
| آثار | |||||||||
| مرتبط | |||||||||