آیه ۲۱ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(ابرابزار) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱ سوره مؤمنون''' بیست و یکمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به [[نعمت]] وجود چهارپایان اشاره شده است که برای زندگی انسانها منافع بسیاری دارند. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۶۹|ج=۲۳}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۲۱|ج=۱۵}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۳۴۳}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۳۴۳}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه …<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که [[قرآن]] پس از بیان نعمت گیاهان زمین که به وسیله باران رشد میکنند؛ در این آیه به نعمت وجود چهارپایان اشاره دارد. از میان منافع بسیاری که این حیوانات برای انسانها دارند، علاوه بر اشاره به شیر آنها که از نوشیدنیها و گوشتشان که خوراک انسان است، به منافع دیگرشان بهطور اجمالی با لفظ «و لکم فیها منافع کثیرة» اشاره شده است. مانند: پوست آنها که از آن لباس تهیه میشود، پشم آنها که در انواع لباسها، فرشها بهکار میرود، بعضی اجزای بدنشان که مصرف دارویی دارند و …<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۲۲|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره مومنون]]، بیست و سومین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره انبیاء]] و پیش از [[سوره سجده]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره مومنون، دو آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۱۰۲|ف=سوره مومنون}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مؤمنون | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
شماره آیه | ۲۱ | ||||
شماره جزء | ۱۸ | ||||
شماره حزب | ۶۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره مؤمنون بیست و یکمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به نعمت وجود چهارپایان اشاره شده است که برای زندگی انسانها منافع بسیاری دارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به راستي برايتان در چهارپايان عبرتي است، از آنچه در شكم آنهاست به شما مینوشانيم، و در آنها برايتان منافعي فراوان است، و از آن میخوريد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و برای شما در چارپایان مایه عبرتی هست که شما را از آنچه در شکمهای آنهاست مینوشانیم و در آنها برای شما سودهای فراوان است و از [گوشت] آنها میخورید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن پس از بیان نعمت گیاهان زمین که به وسیله باران رشد میکنند؛ در این آیه به نعمت وجود چهارپایان اشاره دارد. از میان منافع بسیاری که این حیوانات برای انسانها دارند، علاوه بر اشاره به شیر آنها که از نوشیدنیها و گوشتشان که خوراک انسان است، به منافع دیگرشان بهطور اجمالی با لفظ «و لکم فیها منافع کثیرة» اشاره شده است. مانند: پوست آنها که از آن لباس تهیه میشود، پشم آنها که در انواع لباسها، فرشها بهکار میرود، بعضی اجزای بدنشان که مصرف دارویی دارند و …[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۶۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۲۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۲۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.