آیه ۲۴ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۴ سوره مؤمنون''' بیست و چهارمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۴ سوره مؤمنون''' بیست و چهارمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به پاسخ [[قوم نوح]] در مقابل سخنان [[نوح]] و دعوت آنها به سوی پرستش [[الله]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: گروهی از قوم نوح که از اشرافیان و ثروتمندان قوم بودند؛ برای اینکه مردم به سوی نوح نروند و به او [[ایمان]] نیاوردند، بهانهها و دلایل نادرست و واهی را مطرح میکردند. آنها انسان بودن نوح را نخستین عیب او میدانستند و میگفتند: «این مرد، تنها بشری مثل شماست که میخواهد بر شما مسلط شود و حکومت نماید. در حالیکه اگر خدا میخواست [[پیامبری]] بفرستد، [[فرشتگان|فرشتگانی]] را برای این کار نازل میکرد.» سپس برای ادعای خود دلیلی نادرست را بیان میکردند: «ما هرگز از گذشتگانمان نشنیدهایم که انسانی ادعای پیامبری کرده باشد.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۲۵|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۳
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مؤمنون | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
شماره آیه | ۲۴ | ||||
شماره جزء | ۱۸ | ||||
شماره حزب | ۶۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۴ سوره مؤمنون بیست و چهارمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به پاسخ قوم نوح در مقابل سخنان نوح و دعوت آنها به سوی پرستش الله اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس اشرافي از قومش كه كافر بودند، گفتند: اين مرد جز انساني همچون شما نيست، میخواهد بر شما برتري يابد، اگر خداوند میخواست حتماً فرشتگاني میفرستاد، ما چنين چيزي را از پدران پيشين خود نشنيدهايم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بزرگانی از قومش که کفرورزیده بودند گفتند این [مرد] جز بشری همانند شما نیست که میخواهد بر شما برتری جوید، و اگر خدا میخواست [بر شما] فرشتگانی میفرستاد، ما چنین چیزی در [سرنوشت] نیاکانمان نشنیدهایم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: گروهی از قوم نوح که از اشرافیان و ثروتمندان قوم بودند؛ برای اینکه مردم به سوی نوح نروند و به او ایمان نیاوردند، بهانهها و دلایل نادرست و واهی را مطرح میکردند. آنها انسان بودن نوح را نخستین عیب او میدانستند و میگفتند: «این مرد، تنها بشری مثل شماست که میخواهد بر شما مسلط شود و حکومت نماید. در حالیکه اگر خدا میخواست پیامبری بفرستد، فرشتگانی را برای این کار نازل میکرد.» سپس برای ادعای خود دلیلی نادرست را بیان میکردند: «ما هرگز از گذشتگانمان نشنیدهایم که انسانی ادعای پیامبری کرده باشد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۲۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.