علی بن عیسی اربلی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی اربلی'''، یکی از [[محدثان]]، شاعران [[مسلمان]] و ادیبان [[شیعه]] بود. نام کامل او را چنین گزارش کرده‌اند: «الشیخ بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی بن ابی‌الفتح الاربلی». او در [[بغداد]] در دیوان الانشاء خدمت می‌کرد و در سال ۶۹۲ | '''بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی اربلی'''، یکی از [[محدثان]]، شاعران [[مسلمان]] و ادیبان [[شیعه]] بود. نام کامل او را چنین گزارش کرده‌اند: «الشیخ بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی بن ابی‌الفتح الاربلی». او در [[بغداد]] در دیوان الانشاء خدمت می‌کرد و در سال ۶۹۲ ه.ق درگذشت. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
از جمله آثار او، کتاب ''الامل'' است. دیگر آثار او ''رساله الطیف''، دیوان شعرش و کتاب ''عدة رسائل'' و | از جمله آثار او، [[کتاب الامل|کتاب ''الامل'']] است. دیگر آثار او ''[[رساله الطیف]]''، دیوان شعرش و کتاب ''[[عدة رسائل]]'' و همینطور کتاب ''[[کشف الغمه من معرفة الائمه|کشف الغمّه من معرفة الائمه]]''، است که در [[رمضان]] سال ۶۸۷ ه.ق از تألیف آن فراغت یافت. این کتاب با شرح محمدعلی خوانساری در [[تهران]] به سال ۱۲۹۴ ه.ق چاپ شده است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اربلی}}</ref> از آثار دیگر او می‌توان به ''[[التذکرة الفخریة]]'' اشاره کرد.<ref>{{پک|ناجی|۱۳۷۵|ف=اربلی|ک=دائرةالمعارف اسلامی|ج=۷|ص=۴۳۱–۴۳۴}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=ناجی|نام=محمدرضا|پیوند نویسنده=محمدرضا ناجی|ویراستار=[[سید محمد کاظم موسوی بجنوردی|سید محمدکاظم موسوی بجنوردی]]|مقاله=اربلی|دانشنامه=[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|جلد=هفتم|عنوان جلد=احمدبن علویّه–اربک خان|سال=۱۳۷۵|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|شابک=}} | |||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اربلی|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اربلی|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:ادیبان شیعه دوازده‌امامی]] | |||
[[رده:اهالی اربیل]] | [[رده:اهالی اربیل]] | ||
[[رده:درگذشتگان | [[رده:اهالی بغداد]] | ||
[[رده:درگذشتگان ۶۹۲ (قمری)]] | |||
[[رده:شاعران شیعه دوازده‌امامی]] | |||
[[رده:کردهای اهل عثمانی]] | [[رده:کردهای اهل عثمانی]] | ||
[[رده:گردآوری حدیث]] | [[رده:گردآوری حدیث]] | ||
[[رده:محدثان شیعه دوازده‌امامی]] | [[رده:محدثان شیعه دوازده‌امامی]] | ||
[[رده:محققان کرد]] | [[رده:محققان کرد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۵۱
بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی اربلی، یکی از محدثان، شاعران مسلمان و ادیبان شیعه بود. نام کامل او را چنین گزارش کرده‌اند: «الشیخ بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی بن ابی‌الفتح الاربلی». او در بغداد در دیوان الانشاء خدمت می‌کرد و در سال ۶۹۲ ه.ق درگذشت.
آثار
از جمله آثار او، کتاب الامل است. دیگر آثار او رساله الطیف، دیوان شعرش و کتاب عدة رسائل و همینطور کتاب کشف الغمّه من معرفة الائمه، است که در رمضان سال ۶۸۷ ه.ق از تألیف آن فراغت یافت. این کتاب با شرح محمدعلی خوانساری در تهران به سال ۱۲۹۴ ه.ق چاپ شده است.[۱] از آثار دیگر او می‌توان به التذکرة الفخریة اشاره کرد.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- ناجی، محمدرضا (۱۳۷۵). «اربلی». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. هفتم. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اربلی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.