افطس

حسن بن علی بن حسین، مشهور به افطس، از یاران قیام نفس زکیه بود. او پس از قیام، با شفاعت جعفر صادق، امام ششم شیعیان امامیه از منصور عباسی عفو گرفت و جعفر صادق، باوجود رفتار گذشته او، بر اساس اصول حفظ روابط خویشاوندی به او کمک مالی کرد.

زندگی

افطس با نام کامل حسن بن علی بن علی بن حسین، از فرزندان سجاد، امام چهارم شیعیان امامیه بود که به دلیل ویژگی ظاهری بینی به لقب «افطس» شهرت یافت. او در قیام محمد بن عبدالله بن حسن (نفس زکیه) شرکت کرد و در نبردها شجاعانه جنگید. پس از کشته شدن نفس زکیه، افطس مخفی شد. در زمان احضار جعفر صادق به عراق، جعفر صادق در نزد منصور شفاعت او را کرد و منصور او را بخشید. سالمه، خدمتکار جعفر صادق، روایت کرده است که صادق در بستر بیماری در حالی که هوشیاری خود را از دست داده بود، پس از به هوش آمدن، سفارش داد هفتاد دینار به حسن بن علی افطس داده شود و مبالغی نیز به دیگر افراد تخصیص یابد. سالمه با شگفتی پرسید که چرا به کسی که قصد آسیب رساندن به او را داشت، کمک می‌کند. صادق در پاسخ، به آیه‌ای از قرآن اشاره کرد که از قطع روابط خانوادگی نهی می‌کند و بر اهمیت حفظ پیوندهای خویشاوندی تأکید کرد.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «افطس». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.