عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح املا، اصلاح سجاوندی، ابرابزار، اصلاح نشانی وب) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
}} | }} | ||
''' | '''عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی''' که با عنوان '''عبدالرحمان بن عبید''' نیز یاد شده است، از اصحاب [[حسین بن علی]] بود که در [[نبرد کربلا]] و در روز [[عاشورا]] کشته شد. او از نامه‌رسانان اهالی [[کوفه]] به حسین بود که پس از آن، [[مسلم بن عقیل]] را از [[مدینه]] تا [[کوفه]] همراهی کرد و پس از کشته شدن مسلم، مجدد به حسین پیوست. | ||
==نام و تبار== | == نام و تبار == | ||
نام او را عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی گزارش | نام او را عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی گزارش کرده‌اند. برخی منابع نام او را عبدالرحمان بن عبدالله بن کدر آورده‌اند. عبدالرحمان بن عبید دیگر نامی است که برای او گزارش شده است.<ref>{{پک|1=بینش|2=مقیمی فرد|3=رحمتی|4=جمشیدی|5=۱۳۸۵|ک=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|ص=۲۱۳}}</ref> در ''[[معجم الرجال الحدیث]]''، او را همان عبدالرحمان بن عبدالله ازدی دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=سنگری|2=۱۳۸۶|ک=آینه‌داران آفتاب|ص=۸۱۲|ج=۲}}</ref> نام کامل او را عبدالرحمن بن عبدالله بن کدن بن ارحب بن دعام بن مالک بن معاویه بن صعب بن رومان بن بکیر ارحبی همدانی، گزارش کرده‌اند. او از تیره بنیارحب از قبیله [[همدانیان|همدان]] بود که در کوفه سکونت داشتند. پدرش عبدالله را از [[صحابه|صحابه پیامبر اسلام]] برشمرده‌اند.<ref>{{پک|1=سنگری|2=۱۳۸۶|ک=آینه‌داران آفتاب|ص=۸۱۲|ج=۲}}</ref> | ||
در ''[[زیارت ناحیه مقدسه]]'' از او با عبارت «السَّلامُ عَلَی عَبدالرَّحمنِ بنِ عَبدِاللهِ بنِ الکِدِر الاَرحَبی» یاد شده | == سرگذشت == | ||
او را از [[تابعین]] برشمرده‌اند که نامه‌های اهالی کوفه را به [[حسین بن علی]] می‌رساند. او در سال ۶۰ ه. ق، با جمعی دیگر از اهالی کوفه به نزد حسین بن علی در مدینه رفت تا از حسین برای آمدن به کوفه دعوت کند. او به دستور حسین و به همراه [[قیس بن مسهر صیداوی]] و [[عماره بن عبدسلولی]]، مسلم بن عقیل را تا کوفه همراهی کردند. بعد از [[کشته شدن مسلم بن عقیل]] در کوفه، او خود را به حسین بن علی رسانید و سرآخر در نبرد کربلا کشته شد. در ''[[مناقب ابن شهرآشوب]]''، او به عنوان کشته نبرد نخستین نام برده شده است، اما در ''[[وسیلة الدارین]]'' از نبرد تن به تن او سخن گفته شده است.<ref>{{پک|1=بینش|2=مقیمی فرد|3=رحمتی|4=جمشیدی|5=۱۳۸۵|ک=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|ص=۲۱۴}}</ref> سن او به هنگام کشته‌شدن، ۵۰ سال تخمین زده شده است.<ref>{{پک|1=سنگری|2=۱۳۸۶|ک=آینه‌داران آفتاب|ص=۸۱۲|ج=۲}}</ref> | |||
در ''[[زیارت ناحیه مقدسه]]'' از او با عبارت «السَّلامُ عَلَی عَبدالرَّحمنِ بنِ عَبدِاللهِ بنِ الکِدِر الاَرحَبی» یاد شده است. در ''[[انساب الاشراف]]''، [[رجز|رجزی]] به او نسبت داده شده است:<ref>{{پک|1=بینش|2=مقیمی فرد|3=رحمتی|4=جمشیدی|5=۱۳۸۵|ک=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|ص=۲۱۴}}</ref> | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۷: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
دو رجز دیگر بدون استناد به منابع و به عقیده بینش، | دو رجز دیگر بدون استناد به منابع و به عقیده بینش، احتمالاً به صورت اشتباه به او نسبت داده شده است:<ref>{{پک|1=بینش|2=مقیمی فرد|3=رحمتی|4=جمشیدی|5=۱۳۸۵|ک=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|ص=۲۱۴}}</ref><ref>{{پک|1=سنگری|2=۱۳۸۶|ک=آینه‌داران آفتاب|ص=۸۱۲|ج=۲}}</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|صَبْراً | {{ب|صَبْراً عَلَی الاَسیافِ و الاَسِنَّه|صَبراً عَلَیها لِدُخُولِ الجَنَّه}} | ||
{{پایان شعر}}و{{شعر}} | {{پایان شعر}}و{{شعر}} | ||
{{ب|و حور عین ناعمات هله|یا نفس للراحة فاجهدنه}}{{م|و فی طلاب الخیر فارغبنه}} | {{ب|و حور عین ناعمات هله|یا نفس للراحة فاجهدنه}}{{م|و فی طلاب الخیر فارغبنه}} | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۶: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | === ارجاعات === | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | |||
== | === منابع === | ||
* | {{آغاز پانویس|35em}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=۱۳۸۵|مکان=قم|ناشر=زمزم هدایت|پیوند=https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/14773|نام خانوادگی۱=بینش|نام خانوادگی۵=شاکر|نام خانوادگی۴=جمشیدی|نام خانوادگی۳=رحمتی|نام خانوادگی۲=مقیمی فرد|نام۴=سعید|نام۵=ابوالقاسم|نام۳=رضا|نام۲=سیدعلی|نام۱=عبدالحسین}} | |||
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=سنگری|نام=محمدرضا|عنوان=آیینه‌داران آفتاب، پژوهش و نگارش نو از زندگانی و شهادت یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام|سال=۱۳۸۶|مکان=تهران|ناشر=سازمان تبلیغات اسلامی|پیوند نویسنده=محمدرضا سنگری|پیوند=https://noorlib.ir/book/view/34620/آینه-داران-آفتاب?pageNumber=0&viewType=pdf|شابک=۹۷۸-۹۶۴-۳۰۴-۲۵۱-۶}} | |||
{{پایان پانویس}} | |||
{{واقعه کربلا}} | {{واقعه کربلا}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند= | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=خیر|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:آزاردیدگان توسط مسلمانان]] | |||
[[رده:افراد مقدس نزد شیعه دوازده‌امامی]] | |||
[[رده:اهالی کوفه]] | |||
[[رده:تابعین]] | |||
[[رده:درگذشتگان ۶۱ (قمری)]] | [[رده:درگذشتگان ۶۱ (قمری)]] | ||
[[رده:درگذشتگان ۶۸۰ (میلادی)]] | [[رده:درگذشتگان ۶۸۰ (میلادی)]] | ||
[[رده:کشتگان با سلاح برنده]] | |||
[[رده:کشتگان نبرد کربلا]] | [[رده:کشتگان نبرد کربلا]] | ||
[[رده: | [[رده:مدفونان در حرم امام حسین]] | ||
[[رده: | [[رده:یاران حسین بن علی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۴۸
| عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی | |
|---|---|
-shohada.jpg) ضریح کشتگان نبرد کربلا نصب شده در حرم امام حسین که نام کشتگان بر بالای آن حکاکی شده است. | |
| وفات | ۱۰ محرم ۶۱ ه.ق کربلا، عراق |
| آرامگاه | حرم امام حسین |
| دیگر نام‌ها | عبدالرحمان بن عبید |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| والدین |
|
عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی که با عنوان عبدالرحمان بن عبید نیز یاد شده است، از اصحاب حسین بن علی بود که در نبرد کربلا و در روز عاشورا کشته شد. او از نامه‌رسانان اهالی کوفه به حسین بود که پس از آن، مسلم بن عقیل را از مدینه تا کوفه همراهی کرد و پس از کشته شدن مسلم، مجدد به حسین پیوست.
نام و تبار
نام او را عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی گزارش کرده‌اند. برخی منابع نام او را عبدالرحمان بن عبدالله بن کدر آورده‌اند. عبدالرحمان بن عبید دیگر نامی است که برای او گزارش شده است.[۱] در معجم الرجال الحدیث، او را همان عبدالرحمان بن عبدالله ازدی دانسته‌اند.[۲] نام کامل او را عبدالرحمن بن عبدالله بن کدن بن ارحب بن دعام بن مالک بن معاویه بن صعب بن رومان بن بکیر ارحبی همدانی، گزارش کرده‌اند. او از تیره بنیارحب از قبیله همدان بود که در کوفه سکونت داشتند. پدرش عبدالله را از صحابه پیامبر اسلام برشمرده‌اند.[۳]
سرگذشت
او را از تابعین برشمرده‌اند که نامه‌های اهالی کوفه را به حسین بن علی می‌رساند. او در سال ۶۰ ه. ق، با جمعی دیگر از اهالی کوفه به نزد حسین بن علی در مدینه رفت تا از حسین برای آمدن به کوفه دعوت کند. او به دستور حسین و به همراه قیس بن مسهر صیداوی و عماره بن عبدسلولی، مسلم بن عقیل را تا کوفه همراهی کردند. بعد از کشته شدن مسلم بن عقیل در کوفه، او خود را به حسین بن علی رسانید و سرآخر در نبرد کربلا کشته شد. در مناقب ابن شهرآشوب، او به عنوان کشته نبرد نخستین نام برده شده است، اما در وسیلة الدارین از نبرد تن به تن او سخن گفته شده است.[۴] سن او به هنگام کشته‌شدن، ۵۰ سال تخمین زده شده است.[۵]
در زیارت ناحیه مقدسه از او با عبارت «السَّلامُ عَلَی عَبدالرَّحمنِ بنِ عَبدِاللهِ بنِ الکِدِر الاَرحَبی» یاد شده است. در انساب الاشراف، رجزی به او نسبت داده شده است:[۶]
| انی لمن ینکرنی ابن کدن | انی علی الدین حسین و حسن |
دو رجز دیگر بدون استناد به منابع و به عقیده بینش، احتمالاً به صورت اشتباه به او نسبت داده شده است:[۷][۸]
| صَبْراً عَلَی الاَسیافِ و الاَسِنَّه | صَبراً عَلَیها لِدُخُولِ الجَنَّه |
و
| و حور عین ناعمات هله | یا نفس للراحة فاجهدنه | |
و فی طلاب الخیر فارغبنه | ||
پانویس
ارجاعات
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۱۳.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۸۱۲.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۸۱۲.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۱۴.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۸۱۲.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۱۴.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۱۴.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۸۱۲.
منابع
- بینش، عبدالحسین؛ مقیمی فرد، سیدعلی؛ رحمتی، رضا؛ جمشیدی، سعید؛ شاکر، ابوالقاسم (۱۳۸۵). پژوهشی پیرامون شهدای کربلا. قم: زمزم هدایت.
- سنگری، محمدرضا (۱۳۸۶). آیینه‌داران آفتاب، پژوهش و نگارش نو از زندگانی و شهادت یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۴-۲۵۱-۶.