آیه ۳۸ سوره نبأ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیه‌های مکی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۸ سوره نبأ''' | '''آیه ۳۸ سوره نبأ''' سی و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به اوصاف [[روز قیامت]] اشاره دارد که در آن روز [[فرشتگان]] و روح در یک صف می‌ایستند و کسی بدون اجازه پروردگار نمی‌تواند سخنی بگوید. نظرات مختلفی دربارهٔ روح در میان [[تفسیر قرآن|مفسران]] وجود دارد. مخلوقی غیر از فرشتگان و برتر از همه آنها، [[جبرئیل]]، فرشته‌ای بزرگ‌تر و بالاتر از جبرئیل و [[روح|ارواح]] انسان‌ها احتمالاتی است که در مورد روح گفته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه به اوصاف روز قیامت اشاره دارد که در آن روز فرشتگان و روح در یک صف می‌ایستند و کسی بدون اجازه پروردگار نمی‌تواند سخنی بگوید. نظرات مختلفی دربارهٔ روح در میان مفسران وجود دارد. مخلوقی غیر از فرشتگان و برتر از همه آنها، جبرئیل، فرشته‌ای بزرگ‌تر و بالاتر از جبرئیل و ارواح انسان‌ها احتمالاتی است که در مورد روح گفته شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۶–۵۹|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نبأ | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
| شماره آیه | ۳۸ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۸ سوره نبأ سی و هشتمین آیه از هفتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به اوصاف روز قیامت اشاره دارد که در آن روز فرشتگان و روح در یک صف می‌ایستند و کسی بدون اجازه پروردگار نمی‌تواند سخنی بگوید. نظرات مختلفی دربارهٔ روح در میان مفسران وجود دارد. مخلوقی غیر از فرشتگان و برتر از همه آنها، جبرئیل، فرشته‌ای بزرگ‌تر و بالاتر از جبرئیل و ارواح انسان‌ها احتمالاتی است که در مورد روح گفته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«روزی که جبرئیل و (دیگر) فرشتگان به صف می‌ایستند، سخن نمی‌گویند، مگر کسی‌که خداوند به او اجازه دهد و او نیز سخن راست و درست بگوید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«روزی که روح [جبرئیل] و فرشتگان به صف ایستند و هیچ‌یک جز کسی که خداوند رحمان به او اجازه دهد، و صواب گوید، سخن نگویند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه به اوصاف روز قیامت اشاره دارد که در آن روز فرشتگان و روح در یک صف می‌ایستند و کسی بدون اجازه پروردگار نمی‌تواند سخنی بگوید. نظرات مختلفی دربارهٔ روح در میان مفسران وجود دارد. مخلوقی غیر از فرشتگان و برتر از همه آنها، جبرئیل، فرشته‌ای بزرگ‌تر و بالاتر از جبرئیل و ارواح انسان‌ها احتمالاتی است که در مورد روح گفته شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۲۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۶۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۵۶–۵۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نبأ»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
