آیه ۳۶ سوره مطففین: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
|||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۶ سوره مطففین''' | '''آیه ۳۶ سوره مطففین''' سی و ششمین [[آیه]] از هشتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در آخرین آیه این سوره، با یک جمله پرسشی میگوید: «آیا [[کفار]] پاداش اعمال خود را به خوبی گرفتند؟!» بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، گوینده این سخن چه [[الله|خداوند]]، چه [[فرشتگان]] و چه [[مؤمنان]] باشند؛ طعنه و جوابی به استهزای کافران مغرور و متکبر است که به روز [[رستاخیز]] [[باور]] نداشتند و آن را انکار میکردند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در آخرین آیه این سوره، با یک جمله پرسشی میگوید: «آیا کفار پاداش اعمال خود را به خوبی گرفتند؟!» بنابه نظر مفسران، گوینده این سخن چه خداوند، چه فرشتگان و چه مؤمنان باشند؛ طعنه و جوابی به استهزای کافران مغرور و متکبر است که به روز رستاخیز باور نداشتند و آن را انکار میکردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۸–۲۸۹|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع کفر]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع قیامت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۴۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مطففین | ||||
تعداد آیات سوره | ۳۶ | ||||
شماره آیه | ۳۶ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۶ سوره مطففین سی و ششمین آیه از هشتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. قرآن در آخرین آیه این سوره، با یک جمله پرسشی میگوید: «آیا کفار پاداش اعمال خود را به خوبی گرفتند؟!» بنابه نظر مفسران، گوینده این سخن چه خداوند، چه فرشتگان و چه مؤمنان باشند؛ طعنه و جوابی به استهزای کافران مغرور و متکبر است که به روز رستاخیز باور نداشتند و آن را انکار میکردند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا به کافران پاداش و سزای کارهایی که میکردهاند داده شده است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که آیا به کافران در برابر آنچه کرده بودند جزا داده میشود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در آخرین آیه این سوره، با یک جمله پرسشی میگوید: «آیا کفار پاداش اعمال خود را به خوبی گرفتند؟!» بنابه نظر مفسران، گوینده این سخن چه خداوند، چه فرشتگان و چه مؤمنان باشند؛ طعنه و جوابی به استهزای کافران مغرور و متکبر است که به روز رستاخیز باور نداشتند و آن را انکار میکردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مطففین، هشتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره عنکبوت و پیش از سوره بقره نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۹۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۹۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۸۸–۲۸۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مطففین»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.