آیه ۲۴ سوره معارج: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(ابرابزار) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۴ سوره معارج''' بیست و چهارمین [[آیه]] از هفتادمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. دومین صفت [[نماز|نمازگزاران]] که در این آیه آمده؛ مشخص و معین بودن حق دیگران در اموال آنان است که به گزارش او، برخی مفسران «حق معلوم» را به «[[زکات]]» [[تفسیر قرآن|تفسیر]] کردهاند ولی گروهی دیگر آن را چیزی غیر از زکات دانستهاند. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۶۴۵|ج=۳۰}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱۵|ج=۲۰}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۶۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۶۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند دومین صفت نمازگزاران که در این آیه آمده؛ مشخص و معین بودن حق دیگران در اموال آنان است که به گزارش او، برخی مفسران «حق معلوم» را به «زکات» تفسیر کردهاند ولی گروهی دیگر آن را چیزی غیر از زکات دانستهاند. او در [[تفسیر نمونه|کتابش]] [[روایات اسلامی|روایتی]] از [[جعفر صادق|امام ششم شیعیان]] نقل کرده که در این روایت گفته شده: «منظور از آیه کسی است که [[خدا|خداوند]] مال و ثروتی را به او میبخشد و او نیز مقداری از آن مال را جدا کرده و با آن «[[صله رحم]]» میکند و مشکلات خویشاوندانش را برطرف مینماید.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۱–۳۲|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره معارج]]، هفتادمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره حاقه]] و پیش از [[سوره نبأ]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه [[آیه]] اول از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره معارج، یک یا دو آیه [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۷۸|ف=سوره معارج}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | معارج | ||||
تعداد آیات سوره | ۴۴ | ||||
شماره آیه | ۲۴ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۴ سوره معارج بیست و چهارمین آیه از هفتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. دومین صفت نمازگزاران که در این آیه آمده؛ مشخص و معین بودن حق دیگران در اموال آنان است که به گزارش او، برخی مفسران «حق معلوم» را به «زکات» تفسیر کردهاند ولی گروهی دیگر آن را چیزی غیر از زکات دانستهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانیکه در مالهایشان حقّی معیّن است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که در اموالشان حقی معین است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند دومین صفت نمازگزاران که در این آیه آمده؛ مشخص و معین بودن حق دیگران در اموال آنان است که به گزارش او، برخی مفسران «حق معلوم» را به «زکات» تفسیر کردهاند ولی گروهی دیگر آن را چیزی غیر از زکات دانستهاند. او در کتابش روایتی از امام ششم شیعیان نقل کرده که در این روایت گفته شده: «منظور از آیه کسی است که خداوند مال و ثروتی را به او میبخشد و او نیز مقداری از آن مال را جدا کرده و با آن «صله رحم» میکند و مشکلات خویشاوندانش را برطرف مینماید.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره معارج، هفتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حاقه و پیش از سوره نبأ نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه اول از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره معارج، یک یا دو آیه منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۱–۳۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره معارج»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.