ابودلف کاتب: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابودلف کاتب''' که با نام '''محمد بن مظفر''' و '''مجنون ازدی''' نیز شناخته می‌شود، یکی از راویان حدیث است. منابع رجالی شیعه، او را از غلاة در عصر غیبت صغری یاد کرده‌اند. از این میان، [[شیخ طوسی]] از [[شیخ مفید]] و او از [[علی بن بلال مهلبی|ابوالحسن]] و او از [[بلال مهلبی]] نقل می‌کنند که [[جعفر بن محمد بن قولویه]] درباره ابودلف کاتب گفته است:<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابودلف کاتب}}</ref> | '''ابودلف کاتب''' که با نام '''محمد بن مظفر''' و '''مجنون ازدی''' نیز شناخته می‌شود، یکی از راویان حدیث است. منابع رجالی شیعه، او را از [[غالی|غلاة]] در عصر [[غیبت صغری]] یاد کرده‌اند. از این میان، [[شیخ طوسی]] از [[شیخ مفید]] و او از [[علی بن بلال مهلبی|ابوالحسن]] و او از [[بلال مهلبی]] نقل می‌کنند که [[جعفر بن محمد بن قولویه]] درباره ابودلف کاتب گفته است:<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابودلف کاتب}}</ref><blockquote>«ابودلف کاتب که [[خدا|خداوند]] او را از آفات مصون ندارد ما در آغاز او را [[ملحد]] می‌شناختیم و سپس به اظهار [[غلو]] و گزافه‌گوئی دربارهٔ [[چهارده معصوم|معصومین]] پرداخت و پس از آن به فرقه [[مفوضه]] پیوست و وی چون به مجلسی وارد می‌شد او را استهزاء می‌نمودند و جماعت [[شیعه]] جز مدت کوتاهی او را نمی‌شناختند و پس از آن از او بیزاری می‌جستند و بالاخره وی مدعی نیابت [[امام عصر]] شد و مورد [[لعن]] علمای شیعه گشت چه از نظر ما هر کسی که پس از عمری دعوی [[نیابت خاصه]] کند [[کافر]] و ضال و مضل است».</blockquote> | ||
«ابودلف کاتب که خداوند او را از آفات مصون ندارد ما در آغاز او را ملحد می‌شناختیم و سپس به اظهار غلو و گزافه‌گوئی دربارهٔ معصومین پرداخت و پس از آن به فرقه مفوضه پیوست و وی چون به مجلسی وارد می‌شد او را استهزاء می‌نمودند و جماعت شیعه جز مدت کوتاهی او را نمی‌شناختند و پس از آن از او بیزاری می‌جستند و بالاخره وی مدعی نیابت امام عصر شد و مورد لعن علمای شیعه گشت چه از نظر ما هر کسی که پس از عمری دعوی نیابت خاصه کند کافر و ضال و مضل است». | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۶
ابودلف کاتب که با نام محمد بن مظفر و مجنون ازدی نیز شناخته می‌شود، یکی از راویان حدیث است. منابع رجالی شیعه، او را از غلاة در عصر غیبت صغری یاد کرده‌اند. از این میان، شیخ طوسی از شیخ مفید و او از ابوالحسن و او از بلال مهلبی نقل می‌کنند که جعفر بن محمد بن قولویه درباره ابودلف کاتب گفته است:[۱]
«ابودلف کاتب که خداوند او را از آفات مصون ندارد ما در آغاز او را ملحد می‌شناختیم و سپس به اظهار غلو و گزافه‌گوئی دربارهٔ معصومین پرداخت و پس از آن به فرقه مفوضه پیوست و وی چون به مجلسی وارد می‌شد او را استهزاء می‌نمودند و جماعت شیعه جز مدت کوتاهی او را نمی‌شناختند و پس از آن از او بیزاری می‌جستند و بالاخره وی مدعی نیابت امام عصر شد و مورد لعن علمای شیعه گشت چه از نظر ما هر کسی که پس از عمری دعوی نیابت خاصه کند کافر و ضال و مضل است».
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابودلف کاتب». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.