آیه ۳ سوره قیامت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳ سوره قیامت''' سومین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳ سوره قیامت''' سومین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه با یک استفهام انکاری به منکران [[قیامت]] پاسخ داده و بر حتمی و قطعی بودن [[رستاخیز]] تأکید شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه در پاسخ به منکران [[معاد]] و تأکید بر وقوع قیامت بیان شده است. مکارم، در [[شأن نزول]] این آیه آورده است که یکی از [[مشرکان]] به نزد [[پیامبر اسلام]] آمد و از زمان وقوع قیامت سوال کرد و سپس با تعجب میگفت: «من اگر آن روز را به چشم خودم هم ببینم، باز هم تو را تصدیق نمیکنم و باور کردنی نیست که [[خداوند]] این استخوانهای پوسیده را جمع آوری کند!» در پاسخ او این آیات نازل شد. به گزارش او، عبارت «یحسب» اشاره به این مطلب است که منکران به گفته خودشان [[ایمان]] ندارند و بر اساس پندار و گمان سخن میگویند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۷-۲۷۸|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۵
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | قیامت | ||||
تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
شماره آیه | ۳ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره قیامت سومین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه با یک استفهام انکاری به منکران قیامت پاسخ داده و بر حتمی و قطعی بودن رستاخیز تأکید شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا انسان میپندارد که استخوانهایش را گرد نخواهیم آورد؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا انسان چنین میپندارد که هرگز استخوانهای [پوسیده و پراکنده] او را گرد نمیآوریم؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه در پاسخ به منکران معاد و تأکید بر وقوع قیامت بیان شده است. مکارم، در شأن نزول این آیه آورده است که یکی از مشرکان به نزد پیامبر اسلام آمد و از زمان وقوع قیامت سوال کرد و سپس با تعجب میگفت: «من اگر آن روز را به چشم خودم هم ببینم، باز هم تو را تصدیق نمیکنم و باور کردنی نیست که خداوند این استخوانهای پوسیده را جمع آوری کند!» در پاسخ او این آیات نازل شد. به گزارش او، عبارت «یحسب» اشاره به این مطلب است که منکران به گفته خودشان ایمان ندارند و بر اساس پندار و گمان سخن میگویند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۶۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۷۷-۲۷۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قیامه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.