|
|
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| '''سلطانحسین میرزا''' ملقب به نیّرالدوله پسر پرویز میرزا نیّرالدوله (حاکم [[نیشابور]] و [[سبزوار]]) و نوهٔ [[فتحعلیشاه|فتحعلی شاه قاجار]] بود. در اوان کودکی و جوانی از غلامان قصر [[ناصرالدینشاه|ناصرالدین شاه قاجار]] بود و سپس پیشخدمت او شد و در سال ۱۳۰۵ه.ق پس از درگذشت پدرش، لقب نیّرالدوله را از او به ارث برد. در سال ۱۳۰۹ه.ق منصب امیرتومانی به وی داده شد. وی به عنوان سی و یکمین [[تولیت آستان قدس رضوی|متولی آستان قدس]] در دورهٔ [[قاجار]] شناخته شده است.<ref>{{پک|نقدی|۱۳۹۹|ف=نیّرالدوله، حسین|ک=دائرةالمعارف آستان قدس رضوی|ج=۲|ص=۶۸۹}}</ref>
| | #تغییر_مسیر [[حسینمیرزا نیرالدوله]] |
| | |
| == زندگینامه ==
| |
| سلطانحسین میرزا در زمان پدرش چندسالی حاکم نیشابور بود و از سال ۱۳۰۹ه.ق چند سال حکومت سرولایت و سبزوار و غیره ضمیمهٔ حکومتش گردید و در این مدت املاک خوب و مرغوب نیشابور را به تصرف درآورد. وی در سال ۱۳۱۸ه.ق پس از درگذشت [[محمد تقی میرزا رکنالدوله|محمدتقی میرزارکنالدوله]] حاکم [[خراسان]]، به جای وی منصوب شد. در این زمان عدهای از مخالفان وی که از ملاکان بودند، [[گندم]] را احتکار کردند و باعث گرانی نان شدند. از اینرو، اهالی علیه حاکم قیام کردند و چند خانه غارت شد. به این جهت وی در سال ۱۳۲۱ه.ق از حکومت خراسان برکنار شد و بعد در سال ۱۳۲۳ه.ق حاکم [[تهران]] گردید.<ref>{{پک|سوهانیان حقیقی|نقدی|۱۳۹۷|ک=آستان قدس رضوی: متولیان و نایبالتولیهها|ص=۱۲۰}}</ref>
| |
| | |
| == خدمات و فعالیتها ==
| |
| نیّرالدوله در دفعهٔ اول حکومت خود که در سالهای ۱۳۱۸–۱۳۲۱ه.ق حاکم خراسان بود دو فعالیت پراهمیت انجام داد: راه ناهموار شریفآباد را به جهت رفاه حال زائران [[علی بن موسی الرضا|علیبنموسی الرضا]] تسطیح و سهل العبور کرد و [[قنات]] بایر آب میرزا را در مشهد احیا نمود و آب را به صحن ایشان آورد.<ref>{{پک|نقدی|۱۳۹۹|ف=نیّرالدوله، حسین|ک=دائرةالمعارف آستان قدس رضوی|ج=۲|ص=۶۹۰}}</ref> نیّرالدوله بار دوم در سال ۱۳۳۰ه.ق به حکمرانی ولایت خراسان منصوب شد و جایگزین رکنالدوله گردید که در واقعهٔ توپبندی حرم، مستعفی شده بود. وی با دعوت از اعیان و اشراف و اعضای آستانه از آنان خواست تا در تعمیر خرابیهای آستانه کمک کنند؛ خود نیز سیهزار تومان داد و بهاینترتیب صد تا صدودههزار تومان جمع شد. پس از آن حاج معاونالتجار و حاجیمعین و حاجعبدالرحیم را به [[ترشیز]] و یکی دو نفر از اهل علم را که در این واقعه دخالت داشتند با جمعی دیگر به اطراف شهر[[تبعید]] کرد. سپس امر به تعمیر خرابیها داد و در روز آغاز کار، با حضور تمام عمال آستانه، خود به پشت بام حرم رفت و اولین خشت تعمیر را کار گذاشت. از دیگر اقدامات نیّرالدوله در این زمان، احیا و لولهکشی آب قنات وقفی [[مهدیقلی بیگ|مهدیقلیبیک]] و انتقال آن از طریق لوله به [[مسجد گوهرشاد|مسجد جامع گوهرشاد]] در سال ۱۳۳۳ه.ق بود. وی در سال ۱۳۴۳ه.ق درگذشت و جنازهاش را به مشهد منتقل و در [[دارالسیاده]] [[حرم امام رضا|حرم]] دفن کردند.<ref>{{پک|سوهانیان حقیقی|نقدی|۱۳۹۷|ک=آستان قدس رضوی: متولیان و نایبالتولیهها|ص=۱۲۱–۱۲۲}}</ref>
| |
| | |
| == فرزندان ==
| |
| نیرالدوله را از همسر اولش شمسالدوله دختر [[فرهاد میرزا معتمدالدوله]] دو دختر بود به نامهای [[فصل بهار (شاعر)|فصل بهار خانم ایرانالدوله]] و مهرافروز خانم شمسالسلطنه (همسر محمدعلیخان خازنالملک). از همسر دوم نیز پسری به نام سلطانحسن میرزا ملقب به فتحالسلطنه داشت که پدر حسینعلی ساعد نیری بود.<ref>[https://www.khayyamnameh.ir/?p=3740 حکومتگران قاجار در نیشابور]</ref> | |
| | |
| == پانویس ==
| |
| {{پانویس}}{{افراد-خرد}}
| |
| [[رده:حاکمان نیشابور]]
| |
| [[رده:سبزوار]]
| |
| [[رده:متولیان آستان قدس رضوی]]
| |
| | |
| == منابع ==
| |
| * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=نقدی|نام=رضا|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=نیّرالدوله، حسین|دانشنامه=دائرةالمعارف آستان قدس رضوی|جلد=۲|عنوان جلد=|سال=۱۳۹۹|ناشر=انتشارات آستان قدس رضوی|مکان=مشهد|شابک=978-600-06-0333-5}}
| |
| * {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=سوهانیان حقیقی|نام=محمد|پیوند نویسنده=|نام خانوادگی۲=نقدی|نام۲=رضا|پیوند نویسنده۲=|نام ویراستار=|نام خانوادگی ویراستار=|پیوند ویراستار=|نشانی فصل=|نویسندگان سایر بخشها=|عنوان=آستان قدس رضوی: متولیان و نایبالتولیهها|کوشش=|نشانی=|نشانی بایگانی=|نوع=|ویرایش=|سری=|سال=۱۳۹۷|ناشر=بنیاد پژوهشهای اسلامی|مکان=مشهد|زبان=فارسی|شابک=978-600-06-0244-4|گفتاورد=|پینوشت=}}
| |