آیه ۲ سوره ممتحنه: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(ابرابزار) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره ممتحنه''' دومین [[آیه]] از شصتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. آیه مورد بحث، بر این مطلب تأکید میکند که اگر دشمنان [[اسلام]] بر [[مسلمانان]] و [[مؤمنان]] مسلط شوند؛ با دست و زبان و با هر وسیلهای که بتوانند به دشمنیشان ادامه میدهند، به آنها آزار میرسانند و سعی میکنند مؤمنان را از [[ایمان]] به سمت [[کفر]] برگردانند. پس [[قرآن]] فرمان میدهد: «هرگز مسلمانان نباید با آنها (کافران و مشرکان) اظهار دوستی و محبت کنند.» | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۱۷|ج=۲۹}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۳۸۵|ج=۱۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۴۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۴۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه قبل، در این آیه، بر این مطلب تأکید میشود که اگر دشمنان [[اسلام]] بر مسلمانان و مؤمنان مسلط شوند؛ با دست و زبان و با هر وسیلهای که بتوانند به دشمنیشان ادامه میدهند، به آنها آزار میرسانند و سعی میکنند مؤمنان را از [[ایمان]] به سمت [[کفر]] برگردانند. پس قرآن فرمان میدهد: «هرگز مسلمانان نباید با آنها (کافران و مشرکان) اظهار دوستی و محبت کنند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۳–۱۴|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره ممتحنه]]، شصتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، نود و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره احزاب]] و پیش از [[سوره نساء]] نازل شد. این سوره را [[سوره مدنی|مدنی]] دانستهاند. در سوره ممتحنه، سه آیه [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۸۹|ف=سوره ممتحنه}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۳
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | ممتحنه | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۳ | ||||
شماره آیه | ۲ | ||||
شماره جزء | ۲۸ | ||||
شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره ممتحنه دومین آیه از شصتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. آیه مورد بحث، بر این مطلب تأکید میکند که اگر دشمنان اسلام بر مسلمانان و مؤمنان مسلط شوند؛ با دست و زبان و با هر وسیلهای که بتوانند به دشمنیشان ادامه میدهند، به آنها آزار میرسانند و سعی میکنند مؤمنان را از ایمان به سمت کفر برگردانند. پس قرآن فرمان میدهد: «هرگز مسلمانان نباید با آنها (کافران و مشرکان) اظهار دوستی و محبت کنند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنْ يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْدَاءً وَيَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَأَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ وَوَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اگر کافران شما را بیابند دشمنتان میشوند و دستان و زبانهای خود را بهسوی شما به بدی میگشایند و دوست دارند که کفر ورزید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اگر بر شما دست یابند دشمنان شما خواهند بود و دست و زبانشان را به بدی در حق شما میگشایند، و خوش دارند که شما کفر بورزید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه قبل، در این آیه، بر این مطلب تأکید میشود که اگر دشمنان اسلام بر مسلمانان و مؤمنان مسلط شوند؛ با دست و زبان و با هر وسیلهای که بتوانند به دشمنیشان ادامه میدهند، به آنها آزار میرسانند و سعی میکنند مؤمنان را از ایمان به سمت کفر برگردانند. پس قرآن فرمان میدهد: «هرگز مسلمانان نباید با آنها (کافران و مشرکان) اظهار دوستی و محبت کنند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ممتحنه، شصتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره احزاب و پیش از سوره نساء نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره ممتحنه، سه آیه منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۱۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۱۳–۱۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ممتحنه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۸۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.