عبدالله بن میمون قداح: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
خط ۴۸: خط ۴۸:
* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=لالانی |نام۱=ارزینا آر. |عنوان=نخستین اندیشه‌های شیعی: تعالیم امام محمدباقر | ترجمه= فریدون بدره ای|تاریخ=1381 |ناشر=نشر و پژوهش فرزان روز |مکان=تهران}}
* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=لالانی |نام۱=ارزینا آر. |عنوان=نخستین اندیشه‌های شیعی: تعالیم امام محمدباقر | ترجمه= فریدون بدره ای|تاریخ=1381 |ناشر=نشر و پژوهش فرزان روز |مکان=تهران}}


[[رده:اسماعیلیه]]
[[رده:اسماعیلیان]]
[[رده:اهالی اهواز]]
[[رده:اهالی اهواز]]
[[رده:اهالی مکه]]
[[رده:اهالی مکه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۸

عبدالله بن میمون قَدّاح
متولداهواز
وفات۸۷۴–۸۷۵ م
ملیتایرانی، اهواز
دیگر نام‌هامیمون قداح، عبدالله بن میمون اهوازی
حرفهراوی حدیث
آثارمبعث النبی، صفةالجنة والنار
عنوانقداح، مکی، ابن میمون، ابن قداح، مخزومی
والدینمیمون بن اسود

عبداللّه بن میمون قداح از شخصیت‌های تاریخی مورد اختلاف در منابع اسلامی است. منابع سنی، شیعه و اسماعیلیان به صورتی متفاوت از او یاد کرده‌اند. به نوشته لالانی، عبدلله به عنوان نیای ادعایی اسماعیلیان مشهور بوده است. و چون در خدمت محمد باقر و پسرش جعفر صادق بوده، این مزیت را داشته تا بسیاری از احادیث این دو را مکتوب کند.[۱]

پدرش میمون‌بن الاسودالقدّاح، در مکه زندگی می‌کرده و در دورهٔ جعفر صادق درگذشت. وی از موالی بنی‌مخزوم و از شاگردان محمد باقر بود و از او چندین جمله نیز روایت کرده است. به نوشته ایوانوف، میمون قداح از ساکنان بانفوذ مکه و عهده‌دار املاک باقر در این شهر بوده و به نظر می‌آید به کار تجارت مشغول بوده است.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • لالانی، ارزینا آر. (۱۳۸۱). نخستین اندیشه‌های شیعی: تعالیم امام محمدباقر. ترجمهٔ فریدون بدره ای. تهران: نشر و پژوهش فرزان روز.