آیه ۷۲ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیه‌های مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۲ سوره مؤمنون''' هفتاد و دومین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۷۲ سوره مؤمنون''' هفتاد و دومین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در پنجمین و آخرین مرحله به [[کفار]] می‌گوید: «آیا بهانه فرار آنها از حق این است که تو (ای [[محمد|پیامبر]]) از آنها مزد و اجر می‌خواهی؟ درحالیکه [[رزق]] پروردگارت برایت بهتر است و او بهترین روزی‌دهندگان است.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در پنجمین و آخرین مرحله به کفار می‌گوید: «آیا بهانه فرار آنها از حق این است که تو (ای پیامبر) از آنها مزد و اجر می‌خواهی؟ درحالیکه رزق پروردگارت برایت بهتر است و او بهترین روزی‌دهندگان است.» به گفته مکارم، اگر رهبر معنوی از مردم در برابر دعوتش درخواست اجر مادی کند، بهانه‌ای به دست کافران می‌دهد که به خاطر نداشتن امکانات مادی از او دور می‌شوند و او را نیز متهم می‌سازند که دعوت به سوی حق را وسیله‌ای برای رسیدن به منافع مادی قرار داده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۶–۲۷۷|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۷۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۲ سوره مؤمنون هفتاد و دومین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در پنجمین و آخرین مرحله به کفار می‌گوید: «آیا بهانه فرار آنها از حق این است که تو (ای پیامبر) از آنها مزد و اجر می‌خواهی؟ درحالیکه رزق پروردگارت برایت بهتر است و او بهترین روزی‌دهندگان است.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آيا از آنان مزدي می‌طلبي؟پس پاداش پروردگارت بهتر است، و او بهترين روزي دهندگان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا شاید از آنان مزدی می‌طلبی؟ ولی پاداش پروردگارت [بسی] بهتر است، و او بهترین روزی‌دهندگان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در پنجمین و آخرین مرحله به کفار می‌گوید: «آیا بهانه فرار آنها از حق این است که تو (ای پیامبر) از آنها مزد و اجر می‌خواهی؟ درحالیکه رزق پروردگارت برایت بهتر است و او بهترین روزی‌دهندگان است.» به گفته مکارم، اگر رهبر معنوی از مردم در برابر دعوتش درخواست اجر مادی کند، بهانه‌ای به دست کافران می‌دهد که به خاطر نداشتن امکانات مادی از او دور می‌شوند و او را نیز متهم می‌سازند که دعوت به سوی حق را وسیله‌ای برای رسیدن به منافع مادی قرار داده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۷۶–۲۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
