بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

اعتباری: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
در اصطلاح علوم عقلی، '''اعتبار''' به معنای پرداختن ذهن به امری است که از یک واقعیت خارجی انتزاع می‌شود، مانند مالکیت یا روابط. این امور به‌طور واقعی و حقیقی وجود دارند، اما تنها در ذهن جای دارند و از منشأ انتزاعشان در ذهن باقی می‌مانند؛ بنابراین، «اعتبار» مفهومی است که در مقابل واقعیت خارجی قرار دارد و اموری که از آن انتزاع می‌شوند، به عنوان «اعتباریات» شناخته می‌شوند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اعتبار}}</ref>
در اصطلاح [[علوم عقلی]]، '''اعتبار''' به معنای پرداختن ذهن به امری است که از یک واقعیت خارجی انتزاع می‌شود، مانند مالکیت یا روابط. این امور به‌طور واقعی و حقیقی وجود دارند، اما تنها در ذهن جای دارند و از منشأ انتزاعشان در ذهن باقی می‌مانند؛ بنابراین، «اعتبار» مفهومی است که در مقابل واقعیت خارجی قرار دارد و اموری که از آن انتزاع می‌شوند، به عنوان «اعتباریات» شناخته می‌شوند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اعتبار}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۳۹

در اصطلاح علوم عقلی، اعتبار به معنای پرداختن ذهن به امری است که از یک واقعیت خارجی انتزاع می‌شود، مانند مالکیت یا روابط. این امور به‌طور واقعی و حقیقی وجود دارند، اما تنها در ذهن جای دارند و از منشأ انتزاعشان در ذهن باقی می‌مانند؛ بنابراین، «اعتبار» مفهومی است که در مقابل واقعیت خارجی قرار دارد و اموری که از آن انتزاع می‌شوند، به عنوان «اعتباریات» شناخته می‌شوند.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اعتبار». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.