اعمش: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
(+رده:قاریان قرآن اهل عراق، +رده:قاریان قرآن اهل ایران، +رده:اهالی ری، +رده:اهالی کوفه، +رده:درگذشتگان ۱۴۸ (قمری)، +رده:تابعین، +رده:فقیهان اهل عراق (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اَعمَش'''، با نام کامل '''سلیمان بن مهران'''، [[قاری قرآن|قاری]] و [[تابعی]] برجسته، از دانشمندان مشهور دوران خود بود. او که اصالتاً از ناحیه [[ری]] بوده، بیشتر زندگی خود را در [[کوفه]] گذراند و در سال ۱۴۸ هجری قمری درگذشت. اعمش به [[علوم قرآن]]، [[حدیث]]، و [[فقه]] تسلط داشت و حدود ۱۳۰۰ حدیث از او روایت شده است. [[ذهبی]] او را از سرآمدان دانش‌های سودمند و علوم نیکو دانسته است. در روایت‌ها آمده است که اعمش در بستر بیماری آخر عمر خود، جمعی از مردم کوفه، از جمله [[ابوحنیفه]] و [[ابن قیس الماصر]]، نزد او حاضر شدند. گفته شده که این افراد از اعمش خواستند احادیثی را که دربارهٔ فضایل [[علی بن ابی‌طالب]] نقل کرده بود، انکار کند و از آن توبه نماید. اعمش در پاسخ اظهار داشت که در آستانه ترک دنیا است و به درستی احادیثی که نقل کرده، ایمان دارد. او به نقل از [[عطاء بن ریاح]] حدیثی از [[پیامبر اسلام]] دربارهٔ دشمنان خود و علی را بیان کرد. این روایت‌ها بیانگر پایبندی اعمش به گفته‌های خود در زمینه حدیث و روایات است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اعمش}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:اهالی ری]] | |||
[[رده:اهالی کوفه]] | |||
[[رده:تابعین]] | |||
[[رده:درگذشتگان ۱۴۸ (قمری)]] | |||
[[رده:فقیهان اهل عراق]] | |||
[[رده:قاریان قرآن اهل ایران]] | |||
[[رده:قاریان قرآن اهل عراق]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۸
اَعمَش، با نام کامل سلیمان بن مهران، قاری و تابعی برجسته، از دانشمندان مشهور دوران خود بود. او که اصالتاً از ناحیه ری بوده، بیشتر زندگی خود را در کوفه گذراند و در سال ۱۴۸ هجری قمری درگذشت. اعمش به علوم قرآن، حدیث، و فقه تسلط داشت و حدود ۱۳۰۰ حدیث از او روایت شده است. ذهبی او را از سرآمدان دانش‌های سودمند و علوم نیکو دانسته است. در روایت‌ها آمده است که اعمش در بستر بیماری آخر عمر خود، جمعی از مردم کوفه، از جمله ابوحنیفه و ابن قیس الماصر، نزد او حاضر شدند. گفته شده که این افراد از اعمش خواستند احادیثی را که دربارهٔ فضایل علی بن ابی‌طالب نقل کرده بود، انکار کند و از آن توبه نماید. اعمش در پاسخ اظهار داشت که در آستانه ترک دنیا است و به درستی احادیثی که نقل کرده، ایمان دارد. او به نقل از عطاء بن ریاح حدیثی از پیامبر اسلام دربارهٔ دشمنان خود و علی را بیان کرد. این روایت‌ها بیانگر پایبندی اعمش به گفته‌های خود در زمینه حدیث و روایات است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اعمش». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.