مقسط بن زهیر تغلبی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Haghjoo صفحهٔ مقسط بن زهیر تقلبی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به مقسط بن زهیر تغلبی منتقل کرد: جزئی) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== پی‌نوشت == | == پی‌نوشت == | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=بله|نیازمند رده=بله|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=بله|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:درگذشتگان ۶۸۰ (میلادی)]] | [[رده:درگذشتگان ۶۸۰ (میلادی)]] | ||
[[رده:شهیدان اسلام]] | [[رده:شهیدان اسلام]] | ||
[[رده:کشتگان نبرد کربلا]] | [[رده:کشتگان نبرد کربلا]] | ||
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۱۷
| مقسط بن زهیر تغلبی | |
|---|---|
| متولد | عراق |
| وفات | عاشورای ۶۱ ه. ق کربلا، عراق |
| شناخته‌شده برای | حضور در نبرد کربلا |
| مخالف(ها) | بنی امیه |
| دین | اسلام |
مقسط بن زهیر تغلبی از یاران علی بن ابی‌طالب بود که به همراه دو برادرش قاسط و کردوس در رکاب مولای خود در جنگ‌های سه‌گانه (جمل، صفین، نهروان) شرکت داشتند. او که شبانه به همراه دو برادرش از کوفه به کربلا آمده بود در حمله نخست در دفاع از مولای خود حسین بن علی کشته شد.[۱]
زندگی‌نامه
| از سلسله مقالات دربارهٔ |
 |
مقسط فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. او از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است که در کوفه زندگی می‌کردند.[۲] مقسط از اصحاب علی بن ابی طالب و از فرماندهان جنگ‌های جمل، صفین و نهروان بود. او پس از امیرالمؤمنین با پسرش حسن بیعت کرد و از یاوران او بود.[۳]
در برخی منابع نام پدر مقسط را عبدالله نوشته‌اند.[۴]
همراهی با حسین بن علی
مقسط به همراه دو برادرش کردوس و قاسط، در روز چهارم یا پنجم ماه محرم سال ۶۱ه.ق خود را از کوفه به کربلا رساندند و به حسین بن علی پیوستند.[۵] بعضی از مورخان معتقدند که آنان شب عاشورا به حسین پیوستند.[۳]
نقش در واقعه کربلا
مقسط به همراه دو برادرش، خیمه خود را در کنار خیمه ضرغامة بن مالک و کنانة بن عتیق هم قبیله خود در کربلا بر پا کردند. هر پنج تن در روز عاشورا و در حمله اول پس از نبردی سخت کشته شدند. مقسط در هنگام شهادت ۵۲ سال سن داشت.[۵]
پی‌نوشت
- ↑ فرهنگ فارسی عاشورا. ص. ۱۲۲۲.
- ↑ محمد سماوی. ابصارالعین. ص. ۱۹۹-۲۰۰.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ محمد سماوی. ابصارالعین. ص. ۲۰۰.
- ↑ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ه. ق. ص79.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ مرضیه محمدزاده. شهیدان جاوید. ص. ۳۰۰-۳۰۱.