اصول فقه: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = فقه | نام = علی | نام خانوادگی = شفیعی | عنوان = اصول فقه، رویکردها و روشها | تاریخ = 1393 | شماره = 79}} | * {{یادکرد ژورنال | ژورنال = فقه | نام = علی | نام خانوادگی = شفیعی | عنوان = اصول فقه، رویکردها و روشها | تاریخ = 1393 | شماره = 79}} | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:اصول فقه| ]] | [[رده:اصول فقه| ]] | ||
[[رده:فقه]] | [[رده:فقه]] | ||
[[رده:کلمات و عبارات عربی در احکام اسلام]] | [[رده:کلمات و عبارات عربی در احکام اسلام]] |
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۱
تعریف رایج اصول فقه یا علم اصول «علم قواعد هدایتگر برای استنباط احکام شرعی» است. هرچند که این تعریف مورد نقد بوده و جامع و مانع نیست. برخی از اصولیون با پذیرش چهارچوبی مفهومی آن را علم دانسته و برخی دیگر آن را صنعت بهشمار آوردهاند و برخی دیگر نیز مرددند.[۱]
تاریخچه
این علم پیشینهای کهن داشته و به سدهٔ دوم هجری بازمیگردد. ریشههای شکلگیری آن را در میان شیعیان میتوان در پارهای از آموزههای امامان شیعه جست که شاگردان و پیروان علمی خویش را به تفریع فروع با حفظ اصول القا شده از سوی ایشان دعوت میکردند.[۲]
اصول نسبت به فقه دانش پسینی است، یعنی در دامن فقه پرورش یافته است و اکنون به مرحلهای از رشد رسیده است که برخی از بزرگان اصولی و فقهی معاصر اینگونه بیان نمودند که «من لا اصول له، لا فقه له».[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ شفیعی ۱۳۹۳، ص. ۱۱۵.
- ↑ شفیعی ۱۳۹۳، ص. ۱۱۴.
- ↑ شفیعی ۱۳۹۳، ص. ۱۱۶.
منابع
- شفیعی، علی (۱۳۹۳). «اصول فقه، رویکردها و روشها». فقه (۷۹).