ابوخالد کابلی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
(+رده:اهالی کابل، +رده:اهالی مدینه، +رده:کیسانیه (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابوخالد کابلی''' مشهور به '''وردان''' و ملقب به '''کنکر''' یکی از یاران سجاد، امام چهارم شیعیان دوازده‌امامی بود. بر اساس روایتی از جعفر صادق، امام ششم شیعیان دوازده‌امامی، ابوخالد کابلی، [[یحیی بن ام‌طویل]] و [[جبیر بن مطعم]]، سه نفری بودند که پس از کشته‌شدن [[حسین بن علی]]، امام سوم شیعیان در [[نبرد کربلا]]، همچنان به [[شیعه|تشیع]] باور داشتند و از دین خارج نشده بودند. وی در آغاز [[کیسانیه|کیسانی]] مذهب و معتقد به امامت [[محمد حنفیه]] بود و سپس به توسط یحیی بن ام‌طویل و ملاقات با سجاد، به مذهب [[شیعه دوازده‌امامی|امامیه]] باور پیدا کرد. ابوخالد در روزگاران [[حجاج بن یوسف|حجاج]]، از حاکمان [[خلافت بنی‌امیه|دوره اموی]] تحت تعقیب بود و مدتی متواری می‌زیست و سپس به [[مکه]] پناهنده شد و در پایان عمر برای دیدار مادرش به [[کابل]] سفر کرد. ابوخالد کابلی نامی مشترک با یکی از شاگردان [[محمد باقر]] امام ششم شیعیان دوازده‌امامی است. برخی او را با ابوخالد کابلی حاضر، یکی می‌دانند و برخی او را شخصی دیگر می‌دانند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک= | '''ابوخالد کابلی''' مشهور به '''وردان''' و ملقب به '''کنکر''' یکی از یاران سجاد، امام چهارم شیعیان دوازده‌امامی بود. بر اساس روایتی از جعفر صادق، امام ششم شیعیان دوازده‌امامی، ابوخالد کابلی، [[یحیی بن ام‌طویل]] و [[جبیر بن مطعم]]، سه نفری بودند که پس از کشته‌شدن [[حسین بن علی]]، امام سوم شیعیان در [[نبرد کربلا]]، همچنان به [[شیعه|تشیع]] باور داشتند و از دین خارج نشده بودند. وی در آغاز [[کیسانیه|کیسانی]] مذهب و معتقد به امامت [[محمد حنفیه]] بود و سپس به توسط یحیی بن ام‌طویل و ملاقات با سجاد، به مذهب [[شیعه دوازده‌امامی|امامیه]] باور پیدا کرد. ابوخالد در روزگاران [[حجاج بن یوسف|حجاج]]، از حاکمان [[خلافت بنی‌امیه|دوره اموی]] تحت تعقیب بود و مدتی متواری می‌زیست و سپس به [[مکه]] پناهنده شد و در پایان عمر برای دیدار مادرش به [[کابل]] سفر کرد. ابوخالد کابلی نامی مشترک با یکی از شاگردان [[محمد باقر]] امام ششم شیعیان دوازده‌امامی است. برخی او را با ابوخالد کابلی حاضر، یکی می‌دانند و برخی او را شخصی دیگر می‌دانند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابن‌فرات}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابن‌فرات|دانشنامه=[[ | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابن‌فرات|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:اهالی کابل]] | |||
[[رده:اهالی مدینه]] | |||
[[رده:شاگردان سجاد]] | |||
[[رده:شیعیان دوازده‌امامی]] | [[رده:شیعیان دوازده‌امامی]] | ||
[[رده: | [[رده:کیسانیه]] | ||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۵
ابوخالد کابلی مشهور به وردان و ملقب به کنکر یکی از یاران سجاد، امام چهارم شیعیان دوازده‌امامی بود. بر اساس روایتی از جعفر صادق، امام ششم شیعیان دوازده‌امامی، ابوخالد کابلی، یحیی بن ام‌طویل و جبیر بن مطعم، سه نفری بودند که پس از کشته‌شدن حسین بن علی، امام سوم شیعیان در نبرد کربلا، همچنان به تشیع باور داشتند و از دین خارج نشده بودند. وی در آغاز کیسانی مذهب و معتقد به امامت محمد حنفیه بود و سپس به توسط یحیی بن ام‌طویل و ملاقات با سجاد، به مذهب امامیه باور پیدا کرد. ابوخالد در روزگاران حجاج، از حاکمان دوره اموی تحت تعقیب بود و مدتی متواری می‌زیست و سپس به مکه پناهنده شد و در پایان عمر برای دیدار مادرش به کابل سفر کرد. ابوخالد کابلی نامی مشترک با یکی از شاگردان محمد باقر امام ششم شیعیان دوازده‌امامی است. برخی او را با ابوخالد کابلی حاضر، یکی می‌دانند و برخی او را شخصی دیگر می‌دانند.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن‌فرات». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.